Odszedł bp Zbigniew Kraszewski

Urodził się 12 lutego 1922 r. w Warszawie w rodzinie inteligenckiej, jego ojciec był oficerem Wojska Polskiego, więzionym po II wojnie światowej przez komunistów. Po odbyciu w latach 1943-45 studiów teologicznych i filozoficznych w stołecznym Wyższym Metropolitalnym Seminarium (do 1945 w podziemiu) i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego (1945-49) przyjął 12 marca 1949 święcenia kapłańskie z rąk Prymasa Polski abp Stefana Wyszyńskiego. Jeszcze w czasie nauki w konspiracyjnym seminarium duchownym był w 1944 jednym z kapelanów Armii Krajowej w Powstaniu Warszawskim. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach w Lesznie, Piastowie i w Warszawie (par. św. Wawrzyńca w latach 1952-56), po czym w 1956 rozpoczął wykłady w swym dawnym seminarium duchownym, w którym w 1970 został rektorem. W latach 1963-64 uzupełniał swą wiedzę w Rzymie, był doktorem teologii dogmatycznej. Jednocześnie od kwietnia 1970 r. był proboszczem parafii Bożego Ciała na Kamionku, gdzie od dawna rezydował. 17 listopada 1970 Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej; sakrę biskup-nominat przyjął 8 grudnia tegoż roku w katedrze stołecznej z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Za swe hasło nowy biskup przyjął słowa "Maria vincit" (Maryja zwycięża). Do roku 1992 był wikariuszem generalnym archidiecezji. Pełnił w tym czasie również szereg różnych funkcji w Konferencji Episkopatu Polski, był m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Maryjnej i Komisji Duszpasterstwa Akademickiego (w latach 1971-84), a w 1989 został krajowym duszpasterzem kombatantów, rozwijając na tym stanowisku bardzo aktywną działalność. Na ile pozwalało mu zdrowie i obowiązki biskupie chętnie uczestniczył w uroczystościach patriotycznych i spotykał się ze środowiskiem kombatanckim. Gdy 25 marca 1992 Jan Paweł II dokonał głębokiej reorganizacji struktur kościelnych w Polsce, tworząc m.in. diecezję warszawsko-praską, przeniósł do niej bp Kraszewskiego. Był biskupem pomocniczym a zarazem wikariuszem generalnym. Na tym urzędzie pozostawał do 6 grudnia 1997, kiedy to Ojciec Święty przyjął jego rezygnację po osiągnięciu 75. roku życia. Wtedy też przestał pełnić obowiązki proboszcza parafii na Kamionku, ale nadal mieszkał na jej terenie jako rezydent. Miał wiele odznaczeń kościelnych i państwowych, m.in. był kanonikiem honorowym kapituły archidiecezjalnej, prałatem kapituły katedralnej warszawsko-praskiej, a za czynny udział w Powstaniu Warszawskim otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Bp Kraszewski jest drugim biskupem polskim zmarłym w tym roku, po bp Józefie Gucwie (zm. 8 marca), również mianowanym jeszcze przez Pawła VI. W ten sposób liczba żyjących hierarchów, powołanych do tej godności przez Papieża Montiniego, wynosi obecnie 19, z których 7 pełni jeszcze swe obowiązki, w tym 3 to biskupi diecezjalni (ordynariusze). Ponadto żyje jeszcze czterech biskupów mianowanych przez Jana XXIII i jeden, mianowany przez Jana Pawła I (bp zielonogórsko-gorzowski Adam Dyczkowski). Najstarszym wiekiem i stażem biskupim członkiem episkopatu jest emerytowany biskup koszalińsko-kołobrzeski Ignacy Jeż, urodzony 31 lipca 1914 i mianowany biskupem 20 kwietnia 1960. Najmłodszym wiekowo biskupem polskim (i na świecie) jest biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej Wojciech Polak, urodzony 19 grudnia 1964, mianowany biskupem 8 kwietnia ub.r. (zdjęcie za stroną www.diecezja.waw.pl)