Konsekracja kościoła Opatrzności Bożej w Gdańsku

Watykański sekretarz stanu kard. Tarcisio Bertone konsekrował 2 maja kościół Bożej Opatrzności w Gdańsku Zaspie. Uroczystość wpisała się w obchody 30. rocznicy pamiętnej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w czerwcu 1979 r.

Nowy Testament podejmuje tę samą tradycję. Chrystus w sobotni dzień nawiedza synagogę w Nazarecie i, odczytawszy ze zwoju tekst proroka Izajasza, zaczyna nauczać (por. Łk 4, 16-32). Specjalnym miejscem wybranym przez Chrystusa był Wieczernik, gdzie ustanowił Eucharystię i Kapłaństwo. W tym samym miejscu wspólnota apostolska trwała na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa. Tam dokonało się zesłanie Ducha Świętego na apostołów, którzy opuścili Wieczernik i zaczęli głosić Ewangelię na całym świecie. Tu wspólnota apostolska trwała na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa. Następnie rozwijały się wspólnoty, które w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, ale też w XX wieku, musiały często ukrywać się w katakumbach. Sprawując Eucharystię, dzięki której Kościół żył i rozprzestrzeniał Słowo Boże, uczniowie szli napełniając się duchowymi energiami koniecznymi do dawania świadectwa o miłości do wszystkich, zwłaszcza ubogich. Świątynia, którą dzisiaj mamy konsekrować, ma swoje korzenie w cierpieniu, w niełatwym kontekście bolesnej dominacji nad całym narodem polskim, który nigdy nie zaprzestał troszczyć się o kościoły, świadomy, że w nich znajduje początek życie duchowe przez Chrzest i inne sakramenty. Dzisiejsza liturgia wyróżnia trzy elementy: ołtarz, związane z nim tabernakulum i ambonę; podczas gdy cały lud Boży jak korona gromadzi się wokół nich. Podczas naszych celebracji liturgicznych śpiewamy słowa pieśni: Ludu kapłański, ludu królewski, zgromadzenie świętych, ludu Boży, śpiewaj twemu Panu”. Ściany tej świątyni zostają namaszczone krzyżmem, tym olejem, którego używa kapłan, aby namaścić głowę dziecka po Chrzcie św. i którym biskup namaszcza czoło młodego chrześcijanina, gdy udziela mu sakramentu Bierzmowania. Podczas konsekracji kościoła największą uwagę zwracamy na ołtarz, który jest namaszczany tym samym świętym krzyżmem. Na tym ołtarzu sprawuje się Eucharystię, która jest bezkrwawym uobecnieniem ofiary Chrystusa, który wydał się za nas na krzyżu. Z ołtarzem jest związane tabernakulum, które w waszym kościele ma kształt serca. Czy można w lepszy sposób wyrazić miłość, którą Chrystus nas umiłował aż do końca? (por. J 13, 1). Święty Paweł, którego w sposób szczególny wspominamy w tym roku, wyraźnie łączy miłość, jaką Chrystus objawił na krzyżu, z tą, którą okazał podczas Ostatniej Wieczerzy: „Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje… Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej»” (1 Kor 11, 23. 25). Na zakończenie chciałbym wyrazić radość, że opatrzność Boża chciała przez tę uroczystą konsekrację związać mnie z tą świątynią, na ziemi tak umiłowanej przez Jana Pawła II. Podejmując tak drogie mu motto: Totus tuus zwracamy się naszymi myślami do Najświętszej Matki. Prosimy, aby zawsze strzegła rodzinę dzieci Bożych, która zjednoczona tutaj chwali Pana za Jego odwieczne miłosierdzie; prosimy Ją, aby ta wspólnota była gotowa do służby bliźniemu z tą miłością, która jak woda niech wypływa z tego sanktuarium. Amen.

«« | « | 1 | 2 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Autoreklama

Autoreklama

Kalendarz do archiwum

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6
15°C Piątek
dzień
17°C Piątek
wieczór
15°C Sobota
noc
12°C Sobota
rano
wiecej »