Na chrypkę i migdałki

Raz w roku na zakończenie Eucharystii ma miejsce jeden z bardziej widowiskowych obrzędów w Kościele. Po końcowej modlitwie kapłan zapala dwie świece. Następnie przygotowuje wiernych do udziału w specjalnym błogosławieństwie modląc się: „Prośmy Boga, który jest źródłem życia, o zdrowie gardła i o właściwe korzystanie z daru mowy, abyśmy go umieli używać na chwałę Bożą i pożytek ludzi”. Wierni podchodzą do stopni ołtarza, by otrzymać  indywidualne błogosławieństwo poprzez dotknięcie gardła dwoma skrzyżowanymi świecami połączone z prośbą o zachowanie od chorób gardła i wszelkiej innej dolegliwości.

- W dzień św. Błażeja błogosławimy gardła licząc na ich wyleczenie. Zauważmy jednak, że nie dotyk ma moc uzdrawiania. Nie uzdrawia nawet św. Błażej. Uzdrawia sam Jezus. Kluczowa jest tu nasza wiara – wyjaśnia ks. Edmund Modzelewski, proboszcz salezjańskiej parafii Najświętszego Serca  Jezusowego na Pradze.

W momencie błogosławieństwa świece mogą być zapalone lub zgaszone. - Używamy dwóch płonących świec. Mają przycięte knoty, by płomień nie był za duży. Trzeba pamiętać, że Pan Bóg czynił cuda w różny sposób. Błogosławieństwo gardeł jest bardzo spektakularne i przez to może bardziej przemawiać do ludzi – mówi ks. Konrad Zawłocki, wikariusz w parafii św. Łukasza Ewangelisty na Bemowie.

Obrzęd nawiązuje do tradycji ludowej i podania o św. Błażeju. Pomógł on w sposób cudowny chłopcu, któremu ość przebiła gardło i groziło mu uduszenie. Św. Błażej żył na przełomie III i IV wieku na terenie dzisiejszej Turcji i zmarł śmiercią męczeńską w więzieniu.

W Warszawie błogosławieństwo chroniące przed chorobami gardła można dziś otrzymać mi.in. w katedrze polowej WP, w parafii św. Bonifacego przy Czerniakowskiej, parafii Narodzenie NMP na Lesznie, parafii MB z Lourdes na Pradze, parafii św. Łukasza Ewangelisty na Bemowie, parafii  św. Augustyna na Nowolipiu, sanktuarium  św. Andrzeja Boboli przy Rakowieckiej czy w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa przy ul. Kawęczyńskiej.