Katolicka wyspa

Jego twórca ks. George Preca został niedawno pierwszym kanonizowanym Maltańczykiem. Na obu wyspach pracuje 383 księży diecezjalnych oraz 381 zakonników. Sporo maltańskich duchownych pracuje poza swoim krajem na misjach lub wśród mniejszości maltańskich (282 księży diecezjalnych, 396 zakonników). Maltańczycy słyną też z akcji dobroczynnych. W zbiórkach charytatywnych zbiera się co roku około miliona maltańskich lirów, czyli 2,4 miliona euro.

Katolicyzm zajmuje w życiu społecznym Malty miejsce wyjątkowe. Konstytucja tego kraju stanowi, że „religią Malty jest apostolska religia rzymskokatolicka” oraz że „władze apostolskiego Kościoła rzymskokatolickiego mają obowiązek i prawo nauczać, które zasady są dobre, a które złe”. Konstytucja gwarantuje także nauczanie wiary katolickiej w szkołach jako część obowiązkowej edukacji. Prawo państwowe zakazuje całkowicie aborcji oraz rozwodów. Hymn państwowy to modlitwa zaczynająca się od słów: „Strzeż, o Panie, tak jak zawsze strzegłeś, tej kochanej ojczyzny, opromienionej Twoim światłem…”. Jej autorem jest ksiądz Karm Psaila.

Kościół maltański ma też swoje problemy. Choć księży nie brakuje, to jednak liczba powołań w ostatnich latach wyraźnie spadła. Również liczba praktykujących w stosunku do roku 1995 spadła o 11 proc. Problemem jest także wzrastająca liczba ślubów cywilnych, par żyjących bez ślubu, rosnąca liczba emigrantów z krajów arabskich. Z tymi problemami mierzył się synod, który obradował tu w latach 1999–2003.

Od czasów św. Pawła jedno pozostało bez zmian – gościnność i serdeczność mieszkańców. Zdanie św. Łukasza mówiące o „niespotykanej życzliwości” Maltańczyków pozostaje aktualne.