Izrael: Koniec "uprzejmości"?

Od niemal 100 lat kolejne władze: brytyjskie (1917-48), jordańskie (1948-67) i izraelskie (od 1967 r.) zapewniały pielgrzymom darmową wodę traktując to jako swój udział w ich przyjmowaniu i na znak uprzejmości wobec religii.

Kuriozalnego charakteru nadaje sprawie fakt, że wezwanie do zapłaty zostało przesłane do nieistniejącej instytucji „Kościół Świętego Grobu”. Bazylika nie posiada bowiem własnej administracji. Od XIX w. zgodnie z tzw. status quo świątynia jest podzielona na części zajmowane przez Kościół prawosławny, katolicki (reprezentowany przez franciszkańską Kustodię Ziemi Świętej), ormiański, koptyjski i syryjski, które w każdej wspólnej sprawie muszą dochodzić do porozumienia. Wspólnoty te mają nadzieję, że władze miasta zmienią swój zamiar pobierania opłat za wodę.

Cytowany przez agencję AsiaNews, lecz niewymieniony z nazwiska ekspert od spraw stosunków Kościół-państwo w Izraelu wyjaśnia, że nikt nie przeczy, iż obecnie zaopatrzenie bazyliki w wodę może być traktowane jako usługa, za którą należy się słuszna zapłata. Jednak wymaga to uprzedniego porozumienia użytkowników poszczególnych części świątyni co do podziału kosztów zużycia wody w częściach wspólnych i zainstalowania odrębnych wodomierzy, aby każda grupa płaciła rzeczywiście za to, co faktycznie zużywa. Jest to więc raczej złożona prawnie i technicznie transakcja, do której może dojść jedynie za zgodą wszystkich, „a nie przy dźwiękach pogróżek i ostrzeżeń kierowanych do nikogo konkretnego”.

Ekspert agencji zastanawia się jednak, czy władzom izraelskim opłaci się rezygnować z docenianej przez wszystkich „uprzejmości, praktykowanej przez wszystkie państwa, które kontrolowały ten obszar”. Sugeruje autorom pomysłu, by skonsultowali go jeszcze z kancelarią premiera lub ministerstwem spraw zagranicznych, by „dojść do bardziej łagodnych wniosków”.