Wspólnota Chemin Neuf obchodzi swe 50-lecie
We wspólnocieWarszawa, parafia pw. Opatrzności Bożej prowadzona przez wspólnotę Chemin Neuf . Na terenie parafii znajduje się dom rekolekcyjny i kościół, który swój oryginalny wygląd zawdzięcza profesorowi Jerzemu Nowosielskiemu
13 kwietnia w Łodzi będzie mieć miejsce finalny etap międzynarodowych obchodów 50-lecia wspólnoty.
Wspólnota Chemin Neuf (Nowa Droga), to jeden z dynamicznie rozwijających się ruchów apostolskich, powstałych we Francji po Soborze Watykańskim II, a dokładnie jesienią 1973 r. w Lyonie. Jest to wspólnota katolicka o powołaniu ekumenicznym, w której są zarówno małżeństwa jak i osoby konsekrowane, chrześcijanie różnych wyznań i kultur. Głównym powołaniem jest dążenie do budowania jedności w Kościele, w rodzinach, w społeczeństwie, pomiędzy narodami, rasami i kulturami. 13 kwietnia w Łodzi będzie mieć miejsce finalny etap międzynarodowych obchodów 50-lecia wspólnoty.
Spotkanie – skoncentrowane wokół tematu: „Kościół jutra. Zaangażowani dla jedności” - rozpocznie się Eucharystią o godz. 9. 30 w łódzkiej archikatedrze pod przewodnictwem kard. Grzegorza Rysia. W czasie późniejszej sesji kard. Ryś będzie mówić o Kościele jako „pojednanej różnorodności w Duchu Świętym”, a poszczególne wymiary budowania jedności jako centralnej misji Chemin Neuf zaprezentują odpowiedzialni za jej dzieła oraz przełożony wspólnoty o. François Michon z Francji. Spotkanie zwieńczą ekumeniczne nieszpory z modlitwą o jedność Kościoła oraz wspólne świętowanie.
Geneza wspólnoty
Początki wspólnoty wiążą się z modlitewnym weekendem grupy Odnowy w Duchu Świętym, która zebrała się w październiku 1973 r. w Lyonie. Młodzi ludzie, którzy doświadczyli wówczas intensywnego działania Ducha Świętego w swym osobistym życiu, zapragnęli zaangażować się na rzecz najuboższych i ewangelizacji. Tak rozpoczęło się życie wspólnotowe w Lyonie przy ulicy zwanej "Wzniesieniem Nowej Drogi” (Chemin Neuf) pod numerem 49 - stąd pochodzi nazwa ruchu. Zamieszkały tam osoby wybierające życie konsekrowane w celibacie jak i małżeństwa. Wielu patrzyło na ten eksperyment sceptycznie, mówiąc, że uda się tylko jeśli celibatariusze będą sami, bez małżeństw, a tym bardziej bez dzieci, które, gdy się pojawią, obnażą utopijność pomysłu.
Jednak doświadczenie wspólnego życia nie potwierdziło tych obaw, małżeństwa i rodziny bardzo szybko odczuły wezwanie do życia apostolskiego i służby, zaś dzieci okazały się nie przeszkodą w życiu wspólnotowym, ale przeciwnie - wnosiły do niego najwięcej radości. Każda z rodzin żyjących we wspólnocie ma zagwarantowaną własną przestrzeń mieszkaniową. Po trzech latach zrodziły się też nowe powołania - kapłańskie i do życia w celibacie.
Twórcą wspólnoty Chemin Neuf jest ks. Laurent Fabre SJ, który do 2016 r. stał na jej czele. Od tego czasu przełożonym jest o. François Michon.
W 1973 r. wspólnota Chemin Neuf została zaaprobowana przez kard. Aleksandra Renarda, arcybiskupa Lyonu a w 1984 r. jego następca kard. Albert Decourtray zatwierdził ją jako publiczne stowarzyszenie wiernych. Ten status kanoniczny pozwala wspólnocie na przekazywanie nauczania Kościoła w oficjalny sposób oraz rozwój kultu publicznego. Z kolei w 2009 r. został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską funkcjonujący w ramach wspólnoty, kształcący i skupiający kapłanów Instytut Chemin Neuf, będący kapłańskim instytutem zakonnym. Instytut skupia kapłanów oraz braci (mężczyzn konsekrowanych).
We Wspólnocie Chemin Neuf, która jest obecna dziś w 33 krajach i w 80 diecezjach, zaangażowanych jest 2500 osób, wśród nich 400 osób konsekrowanych, w tym 120 kapłanów.
Członkowie wspólnoty
Członkowie wspólnoty żyją bądź pod jednym dachem w 7-12 osobowych fraterniach życia, bądź w formie tzw. fraterni dzielnicowych, rozproszonych w wielkich aglomeracjach miejskich. Członkowie fraterni dzielnicowych pracują normalnie we własnych zawodach oraz systematycznie spotykają się na wspólnej formacji, modlitwie, liturgii i na niektórych posiłkach. Ci, którzy żyją w domach wspólnoty dzielą wszystko i nie posiadają niczego na własność, a ci którzy tworzą fraternie dzielnicowe, przeznaczają na potrzeby wspólnoty co najmniej dziesiątą część swych dochodów.
Członkowie wspólnoty angażują się najpierw na trzy lata. Po minimum 6 latach zaangażowania czasowego można zaangażować się na całe życie. W momencie składania ślubów wieczystych, ten, kto składa śluby, mówi: „Pragnę oddać moje życie za jedność Kościoła”.
We wspólnocie Chemin Neuf żyją członkowie różnych Kościołów – w większości katolicy, ale także protestanci, ewangelicy, prawosławni i anglikanie.
Osoby konsekrowane
Bracia i siostry konsekrowani (obecnie jest to 400 osób – 180 mężczyzn i 220 kobiet), są członkami wspólnoty na równi z małżeństwami, uczestniczą w życiu apostolskim i misyjnym. Poświęceni Bogu, wybierający życie konsekrowane bracia i siostry chcą być „dla innych”. Nie posiadając nic na własność, a dzieląc się wszystkim, żyją przypowieścią o dzieleniu się w konkrecie życia zawierzonego Opatrzności.
Wspólnota przykłada szczególną wagę do ich formacji - początkowej i stałej. Nowicjat Instytutu znajduje się obecnie w opactwie w Melleray (diecezja Nantes, zachodnia Francja). W ciągu pierwszych lat wszystkie osoby konsekrowane, mężczyźni i kobiety, korzystają z pogłębionych studiów filozoficznych i teologicznych, które odbywają na różnych wydziałach teologicznych (Paryż, Lyon, Rzym, Kinszasa, Fryburg, itd.).
Komunia
Komunia Chemin Neuf jest dziełem apostolskim, skupionym wokół wspólnoty, posiadającym tę samą duchowość: ignacjańską i charyzmatyczną. Członkowie Komunii wspierają misję wspólnoty, współorganizują liczne dzieła ewangelizacyjne.
Komunia Chemin Neuf jest obecna w większości krajów, gdzie istnieje Wspólnota. W jej skład wchodzi około 3 tys. osób zaangażowanych. Skupia braci i siostry, którzy należą do różnych Kościołów chrześcijańskich.
Duchowość Chemin Neuf
Chemin Neuf - wywodząca pierwotną inspirację z Odnowy w Duchu Świętym - swą duchowość opiera na "Ćwiczeniach duchowych" św. Ignacego Loyoli, które są jedną z najbardziej znanych, ale też wymagających dróg formacji chrześcijańskiej, opracowaną przez założyciela jezuitów. Duchowość ignacjańska i Odnowa charyzmatyczna harmonijnie uzupełniają się i wzbogacają.
"Nie ma innej duchowości jak duchowość krzyża" - mówi o. Fabre zapytany o duchowość wspólnoty. Dodaje, że w przypadku Chemin Neuf jest to „krzyż umiejscowiony na najważniejszych skrzyżowaniach współczesnego świata, w miejscach podziałów, konfliktów i napięć. Krzyż powołujący do spotkania, pojednania i budowania jedności”.
- Nasza wspólnota narodziła się - wyjaśnia - w szczególnym momencie historii, kiedy stało się możliwe budowanie jedności Europy oraz wobec wielkiego wyzwania ekumenicznego, przywracania jedności podzielonego Kościoła. Nie przychodzi to bez prawdziwych cierpień i napięć, które jednak, o ile są zaakceptowane, powiedziałbym nawet - wybrane dobrowolnie i świadomie, w imię miłości - przynoszą dobre owoce i rodzą nowy lud".
Misja
Jedną z głównych misji Chemin Neuf jest formacja chrześcijan i wzbudzanie w nich oddania i odpowiedzialności za Kościół i społeczeństwo. Charyzmatem wspólnoty jest życie braterskie, ewangelizacja oraz budowanie jedności. Za jeden z najważniejszych elementów swej misji wspólnota uznaje dążenie do budowania jedności w Kościele, w rodzinach, w społeczeństwie, pomiędzy narodami i kulturami. Codziennie każdy jej członek modli się słowami: Panie Jezu, który modliłeś się, aby wszyscy byli jedno, prosimy cię o jedność chrześcijan taką, jakiej ty chcesz, poprzez środki, jakie ty wybierasz. Niech Twój Duch Święty da nam doświadczyć cierpienia podziałów, zobaczyć nasz grzech i mieć nadzieję ponad wszelką nadzieję.”
W codziennej pracy główny wysiłek wspólnota przywiązuje do działalności ewangelizacyjnej, co przybiera różnorodne formy. Prowadzi m. in. ośrodki dla studentów oraz domy rekolekcyjne, dokąd przybywają na specjalne sesje ewangelizacyjne ludzie z różnych środowisk.
W ramach pracy z młodzieżą Chemin Neuf prowadzi 25 akademików w różnych krajach, organizuje latem festiwale gromadzące jednorazowo setki młodych ludzi. Każdego roku posyła także młodych ludzi na międzynarodowe misje solidarnościowe do około dziesięciu krajów Afryki, Ameryki Południowej i na Filipiny.
Misja Kana mająca za cel odnowę życia małżeńskiego, obecna jest w 50 krajach i zrzesza 5 tys. zaangażowanych par i małżeństw. Każdego roku Kana organizuje ponad 450 sesji i rekolekcji dla małżeństw i rodzin.
Chemin Neuf prowadzi również parafie. Od 1995 roku wspólnocie powierzono 30 parafii w kilkunastu krajach.
Wspólnota prowadzi ponadto liczne ośrodki formacyjne. Część z nich znajduje się w 17 klasztorach i opactwach przekazanych Chemin Neuf przez zgromadzenia zakonne, które nie miały dostatecznej ilości powołań. Wspólnota animuje też 51 domów rekolekcyjnych, do których zaprasza na rekolekcje ignacjańskie w ciszy (zarówno 8 jak i 30 dniowe), rekolekcje biblijne, oraz specjalne sesje prowadzące ku wewnętrznemu uzdrowieniu oraz weekendy formacyjne dla różnych grup zawodowych: lekarzy, psychologów, itd.
W Polsce
W Polsce wspólnota działa od 1996 r. i liczy obecnie 112 członków, w tym 15 konsekrowanych oraz wiele małżeństw. Wspólnota prowadzi bardzo szeroko zakrojoną działalność formacyjną i ewangelizacyjną: dla małżeństw (m. in. sesje Kana), rekolekcje i formację dla rożnych grup wiekowych młodzieży, grup zawodowych oraz innych chętnych. Dużą popularnością cieszą się rekolekcje ignacjańskie w ciszy.
Biskupi diecezji warszawsko-praskiej powierzyli wspólnocie dwie parafie – w Wesołej i Mistowie. Chemin Neuf prowadzi też dwa akademiki – w Łodzi i w Lublinie.
Od kilku lat Chemin Neuf buduje Centrum Siloe w Mistowie pod Mińskiem Mazowieckim, które ma zostać otwarte we wrześniu br. Centrum proponować będzie różnego typu rekolekcje, w szczególności skoncentrowane wokół potrzeby uzdrowienia wewnętrznego, pojednania się z własną historią i spojrzenia na nowo na swoje życie. Będą to rekolekcje ignacjańskie, rekolekcje „Anamneza”, służące odczytaniu swojej historii życia w świetle Ducha Świętego oraz inne. Dedykowane będą świeckim, osobom konsekrowanym oraz kapłanom, w szczególności tym przeżywającym różnorodne kryzysy. W zależności od potrzeby mogą to być pobyty kilkudniowe, kilkutygodniowe bądź nawet kilkumiesięczne.
Przyjęto nowe normy dla etykietowania miodu, soków i dżemów
