Po pięćdziesięcioletniej pracy w rzymskiej wspólnocie żydowskiej z urzędu głównego rabina Rzymu zrezygnował profesor Elio Toaff. W pożegnaniu go w niedzielę 21 bm. udział wzięli m. in. przewodniczący komisji do spraw dialogu z judaizmem kard. Walter Kasper i naczelny rabin Izraela Meir Lau.

Burmistrz Walter Veltroni zapowiedział, że w piątek w obecności prezydenta Republiki Włoskiej Carlo Azeglio Ciampiego rabin Toaff otrzyma honorowe obywatelstwo Wiecznego Miasta.

Główny Rabin Rzymu, urodził się w 1915 roku w Livorno. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Pizie w 1938 roku doktoratem z prawa oraz studia teologiczne w 1939 roku. W tym samym roku otrzymał tytuł rabina w Kolegium Rabinackim w Livorno. Był rabinem w Anconie (1941-1946) i w Wenecji (1946-1951). Podczas II wojny światowej walczył w szeregach włoskiego ruchu oporu w górach Versilia. W latach 1947-51 uczył języka i literatury hebrajskiej na uniwersytecie Ca Foscari w Wenecji. W 1951 roku, po śmierci. prof. Dawida Prato, głównego rabina Rzymu, został powołany na jego miejsce. Kongres Włoskich Rabinów i Kongres Wspólnot Izraelskich mianował go Przewodniczącym Włoskiej Rady Rabinicznej. Urząd ten piastował przez wiele lat. Od 1966 roku jest członkiem Collazgio Nazionale dei Probiviri dell ANFIM. Od 1957 roku jest członkiem egzekutywy Konferencji Rabinów Europejskich, a od 1988 roku wchodzi w skład prezydium tajże Konferencji. Przez wiele lat stał na czele Włoskiego Kolegium Rabinicznego i Wyższego Instytutu Studiów Hebrajskich. Rząd włoski biorąc pod uwagę jego zasługi na polu działalności społecznej, odznaczył go orderem Wielkiego Krzyża.

Rabin Toaff znany jest od dawna z zaangażowania w dialog międzyreligijny – zwłaszcza z Kościołem katolickim. To on 15 lat temu przyjął w rzymskiej synagodze Jana Pawła II, co zostało uznane za wydarzenie historyczne. Niedawno symbolicznej wymowy nabrał jego uścisk dłoni z dyrektorem wielkiego meczetu w Rzymie, wymieniony na znak pokoju po tragicznych zamachach terrorystycznych w USA. W ubiegłym roku rabin Toaff otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.