Mianem tym określa się wydany 1 października 1965 r. przez Kościół Ewangelicki w Niemczech dokument „O sytuacji wypędzonych i stosunku narodu niemieckiego do swych wschodnich sąsiadów”. Nawiązując do dyskusji na temat budowy w Berlinie Centrum Przeciwko Wypędzeniom, sygnatariusze „Oświadczenia” podkreślają, że pamięć o wypędzonych powinna obejmować np. także Polaków, wypędzonych z Galicji i innych obszarów, którzy zostali przesiedleni na byłe wschodnie tereny Niemiec. "Budowanie takiego Centrum tylko w jednym miejscu to wypaczanie prawdy historycznej " - powiedział w rozmowie z KAI biskup Janusz Jagucki z Kościoła ewangelicko-augsburskiego. „Nie można budować tylko w jednym miejscu takiego Centrum Przeciwko Wypędzeniom i tylko dla Niemców wypędzonych, bo to wypacza obraz wypędzonych po II Wojnie Światowej z wielu krajów i z różnych narodowości. Trudno zapomnieć o wypędzonych Polakach z Wilna i ze Lwowa i cały ciężar gatunkowy koncentrować tylko na wypędzonych Niemcach”. Oświadczenie zwraca uwagę, że proces pojednania polsko-niemieckiego powinien być częścią integracji europejskiej i rozszerzać się, przekraczając wschodnią granicę Polski na pojednanie Polaków z ich wschodnimi sąsiadami.