„Moja wiara dodaje mi sił, by biegać w maratonach, a bieganie uczy mnie wytrwałości, co pomaga mi z kolei sprostać wyzwaniom w życiu. Kiedy mam zły dzień i puszczam wiele bramek, nie wolno mi się załamywać i tracić nadziei. To samo obowiązuje w życiu, kiedy przychodzą trudne chwile i nic się nie układa” – wyjaśnia biskup.

Kilka dni temu biskup miał okazję trenować wspólnie z hokejową drużyną Green Knights z college’u św. Norberta. Duchowny przyznaje, że najwięcej radości sprawiła mu ta cześć treningu, kiedy dochodziło do pojedynków jeden na jeden.

„Obrońca Nick Tabisz ruszył w moim kierunku. Zamarkował strzał z klepki, nabrałem się i padłem na kolana, on skręcił w lewo i spróbował strzelić z nadgarstka od strony mojego kija. Nie poddałem się. Zanurkowałem na prawo i zablokowałem strzał łopatą kija” – opowiada biskup, zaznaczając, że jego interwencja nagrodzona została entuzjastycznymi okrzykami drużyny oraz uderzeniami kijów o lód, co jest tradycyjną formą wyrażania uznania wśród hokeistów.

„Mam wciąż gęsią skórkę, gdy to wspominam” – przyznaje biskup, który dzień później pobłogosławił Zielonych Rycerzy przed oficjalnym meczem przeciwko drużynie Bethel Univeristy. Bp Paprocki symbolicznie także rozpoczął mecz, uderzając krążek jako pierwszy.

Przodkowie biskupa przybyli z Polski do USA pod koniec XIX wieku. Jeszcze jako uczeń szkoły podstawowej przy parafii pw. św. Kazimierza w Chicago Paprocki grywał namiętnie w hokeja. Na co dzień kibicuje Chicago Blackhawks. Miał także okazję trenować z tą utytułowaną drużyną hokejową.