Zmiany we Mszy św.!
Z początkiem Wielkiego Postu zaczną obowiązywać w Polsce nowe przepisy liturgiczne, dotyczące sprawowania Mszy św. Zmiany nie są zbyt duże. Dotyczą m.in. poszerzenia możliwości udzielania Komunii św. pod obiema postaciami, dokładniej określają, kto może głosić homilię oraz inaczej precyzują niektóre gesty i postawy liturgiczne.
Z dniem 25 lutego, czyli od najbliższej Środy Popielcowej, wchodzą w życie przepisy zawarte w polskim tłumaczeniu "Ogólnego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego". Tekst został opracowany w 2002 r. przez papieskich liturgistów, którzy przygotowali także trzecie wydanie mszału. Obecnie w Polsce wchodzą w życie jedynie przepisy nowego wprowadzenia do mszału. Nowe wydanie Mszału Rzymskiego dopiero czeka na polski przekład, a później na zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską. Oto najważniejsze zmiany i dopełnienia, jakie przynoszą nowe przepisy:
Czynności kapłana
Jedną z najistotniejszych zmian jest sprawa osoby, która głosi homilię podczas liturgii. Po pierwsze "Wprowadzenie" precyzuje, że nie może tego czynić osoba świecka. Ma to, zgodnie z rzymską instrukcją z 1997 r., zapobiec niewłaściwej interpretacji prawa. Zdarzało się tak m. in. w krajach niemieckojęzycznych. Druga zmiana dotyczy duchownych. Homilie zasadniczo powinien głosić sam główny celebrans liturgii, choć może ją zlecić któremuś z koncelebransów lub diakonowi. Nie może jednak głosić homilii duchowny, który nie uczestniczy w danej liturgii. Wydaje się więc nie do utrzymania nierzadka w Polsce praktyka, aby "dyżurny" kaznodzieja głosił homilię podczas wszystkich Mszy św. w kościele danego dnia (najczęściej w niedzielę). Nowe przepisy dozwalają jedynie na to, iż "w szczególnych przypadkach i ze słusznej przyczyny homilię może wygłosić także biskup lub prezbiter, który uczestniczy w celebracji, choć nie może koncelebrować". Celebrans głoszący homilię ukazuje, że wobec zgromadzenia reprezentuje Chrystusa w jego potrójnej funkcji. Obok bycia kapłanem i pasterzem jest także prorokiem, który naucza. W doborze czytań podkreślona została zasada "lectio continua". Celebrans może, nawet w wypadku uroczystości czy świąt, zdecydować o kontynuowaniu czytań biblijnych, tak aby cykl nie został przerwany. Ważnym obrzędem jest znak pokoju, który ukazuje trwającą w Kościele komunię i miłość. Znak pokoju, przekazywany wedle miejscowych zwyczajów, wymaga, aby uniknąć chaosu, ograniczenia do najbliżej stojących. Celebrans nie powinien, przekazując znak pokoju, opuszczać prezbiterium. Jako pierwszym przekazuje go najbliżej stojącym koncelebransom, a dopiero później usługującym diakonom, o ile są obecni.
