Źle mi się kojarzy dialog w ustach Bonieckiego. W latach 90. "dialog" był metodą zwolenników aborcji na stępienie stanowiska jej przeciwników. Dialog w ich wydaniu - środow2iska, które reprezentuje ks. Boniecki, ale po części potomstwo Jana Turnaua w GN - był to taki stan ciągłego wątpienia. Nie ma prawdy - przekonywano. Nie ma też etycznych celów społecznych, bo każdy tworzy własną ideę etyczną i zasadą społeczeństwa jest uszanowanie indywidualnego wyboru.

Dialog może znaczyć bardzo wiele. Profil TP nadaje mu wyraźne rysy. Dlatego ks. Boniecki nie jest wiarygodnym świadkiem dialogu. Jeśli Pani wydaje się ten sąd zbyt ostry to proszę porównać interpretację raportu bioetycznego. RN TP ocenił go jako kompromis. Biskupi potraktowali go jako przekład instrukcji watykańskiej. Różnica zasadnicza.

maciejmarko teraz to się nazywa "katolicyzm elastyczny" :)))

Pani Joasiu tylko, że strona GW, Bonieckiego dokładnie tak samo reaguje na hasło Rydzyk, jak ta strona na hasło Boniecki, po co to wymawiać tej drugie stronie skoro pierwsza robi to samo a mówi tyle o dialogu. Dialog musi być równych zasadach i środkiem a nie celem samym w sobie.Jezus nie powiedział idźcie i dialogujcie.

Chce Pani przekonać, że jedynym powodem, dla którego krytykujemy ks. Bonieckiego (abp. Życińskiego itd) jest osobisty uraz, jakby taka krytyka nie miała żadnych podstaw. Komentarz pod spodem wzmacnia lansowaną przez redakcję GN dychotomię. Skoro nie lubię Bonieckiego, muszę lubić Rydzyka.

W całym tym zamieszaniu jest obecna trzecia teza. Skoro są tacy, którzy lubią Rydzyka, a nie lubią Bonieckiego – i na odwrót, to najbardziej rozsądni są ci z pośrodka, którzy lubią umiarkowanie wszystkich.

Nazywam tę postawę złudzeniem fanatyzmu centrowego. Dlaczego złudzeniem? Ta opcja nie jest równo wypośrodkowana – nieznacznie przechyla się w lewo. Troszkę bardziej po lewej stronie odnajdując wszystkie jakości konieczne współczesnym snobom do utrzymania wysokiej samooceny.

W Gościu rzadziej, jeśli w ogóle znajdziemy pochwałę ojca Rydzyka, częściej zaś uznanie dla ks. Bonieckiego, choć prawdę mówiąc obaj mają swoje plusy i minusy.
Rzadziej też zaistnieje krytyka ks. Bonieckiego, czego stałem się "ofiarą".

Nadinterpretacja Pani Joanny jest czystą konsekwencją gry pozorów, gry sterowanych proporcji. To rzeczywistość, rzeczywiste osiągnięcia jednego i drugiego powinny kształtować opinie i komentarze.

Nie czuję niechęci do ks. Adama i uprzejmie proszę w tak prosty, dychotomiczny sposób nie tłumaczyć mojej krytyki rozumienia dialogu i kompromisu w wydaniu Tygodnika Powszechnego. Znam Redaktora Naczelnego jako ciepłego i mądrego człowieka, o którym mogę opowiedzieć - przy okazji felietonu nie traktującym o dialogu - wiele dobrych rzeczy. Ale nawet tacy ludzie popełniają błędy. Mogę też zapewnić o krytycznym stosunku do założyciela Radia Maryja, choć nawet "tacy" ludzie robią rzeczy dobre.

Świat nie jest prosty i dychotomiczny. Mogę szanować ks. Bonieckiego za wiele innych osiągnięć, ale z jego wizją dialogu i kompromisu niekoniecznie muszę się zgadzać (bez narażania się na oskarżenie, że programowo go nie lubię).

Ale ja Pani Joasiu odniosłem się do Pani komentarza do tych Panów. Myślę, że alergia GW, Bonieckiego na hasło Radio Maryja itp. jest równie duża.

Ale Ja z Panią Joasią też zgadzam co do Pani stanowiska, ja tylko odniosłem się do komentarzy i to, że podałem przykład Rydzyka wcale nie oznacza, że jestem zwolennikiem.