Małżeństwo w doktrynie protestanckiej jest Bożą instytucją, mającą swój początek i przeznaczenie w naturze człowiek, w związku z tym należy wyłącznie do porządku natury, a nie łaski rozumianej jako akt zbawczy. Dlatego małżeństwo w doktrynie protestanckiej nie jest rozumiane jako ustanowiony przez Chrystusa sakrament będący widzialnym znakiem niewidzialnie działającej łaski zbawczej. Już w Starym Testamencie stało się małżeństwo porządkiem ustanowionym przez Boga, nie zostało, jak to jest w Kościele rzymskokatolickim, ustanowione przez Chrystusa w Nowym Przymierzu, ale przez Boga u samego zarania rodzaju ludzkiego. Nierozumienie małżeństwa jako sakramentu nie odbiera mu świętego znaczenia i nie usprawiedliwia rozwodów, na które dają przyzwolenie liberalni teologowie nie tylko protestanccy ale i katoliccy biskupi chętnie łagodzący warunki unieważniania małżeństw i w ten sposób wprowadzający do praktyki Krk rozwodów tylnymi drzwiami.