Droga Pani !


Widzę sympatyczną buzię a przydała by się tutaj kamienna twarz inkwizytora .

Jacy naukowcy ? chrześcijanie czy ateiści ?
Cóż to ma wspólnego z tematem , ma , bo widać jak na dłoni SYSTEM WARTOŚCI .

Jeżeli kościół ma być znakiem sprzeciwu wobec świata to niechże mu się sprzeciwia i...pokaże jego niecnotę moralną , brak nam DYDAKTYKI SPOLECZNEJ takiej np. w której Autorka bez ucieczki w ogólniki mówi :
"Patrzcie na ta degrengoladę , to jest świat pozbawiony Ewangelii "

co ? że poprawność polityczna ? a pies jej ...och ! pardon to nie to forum.

Ale...wiem ,ze niewiasty są delikatniejsze , w ogóle to ...znakomity tekst.

Pani Joanna nie zdaje sobie chyba sprawy z tego, że istnieje terapia genowa i że istnieją metody modyfikowania określonych genów w wielomórkowym, dojrzałym organizmie. W sposób typowy dla katolickich propagandystów twierdzi pani autorytatywnie, że wczesny ludzki zarodek, to człowiek. Mam więc propozycję: niech pani wpisze w Google słowa "early human embryo" i obejrzy pojawiające się tam obrazki; potem niech pani wpisze "early elephant embryo" i znowu obejrzy te obrazki i proszę postąpić jeszcze tak samo z "early swine embryo". A potem niech pani powie z pełnym przekonaniem i powagą, że człowiek praktycznie nie różni się od słonia i świni. Nie przypuszczam by odczuwała pani silne opory moralne przed badaniem zarodków słoni lub świń, nawet jeśli wspomniane zarodki nie są w stanie przeżyć takich doświaczeń. Przyznaję, że nawet w przypadku zarodków słoni i świń, śmierć tych organizmów budzi wrażenie nieprzyjemne, odczuwalna jest jako pewien dramat. Jeśli jednak mówimy o dopuszczalności lub nie pewnych praktyk, to nie chodzi o odczucia, lecz rachunek dobrych i złych aspektów postępowania specjalistów medyków.Tak się składa dziwnie i nie "po bożemu", że wczesne zarodki człowieka pod każdym względem o wiele bardziej przypominają zarodki świń, słoni i innych ssaków, niż organizm i umysł dorosłego człowieka, czy choćby niemowlęcia. Dlatego wydaje się sensowne, przyjęcie, że w stosunku do bardzo wczesnych zarodków ludzkich należy stosować podejście, które stosuje się bez oporów w stosunku do zarodków zwierząt. Podobnie jak inni religianccy propagandyści, odwołuje się pani do popularnych odczuć, zamiast rzeczowych argumentów. Gdyby pani przeprowadziła sondę uliczną, pytając jak należałoby postąpić z człowiekiem, który kroi ludzkie zwłoki, gotuje wydłubywane z nich gałki oczne, to zapewne usłyszałaby pani, że należy go osądzić możliwie najsurowiej, uwięzić, a może i ukatrupić. Tymczasem temu opisowi odpowiadałby Leonardo da Vinci, a niewiele by od niego odbiegali i współcześni patomorfologowie. Skuteczne zablokowanie przez religiantów takich praktyk, odrażających dla zwykłego człowieka, spowodowałoby, że w wielu wypadkach nie można by pomóc chorym, którym współczesna medycyna potrafi pomóc całkiem skutecznie. W dodatku nawet religianci w wielu wypadkach wolą zdać się na opinię lekarza niż modły. Nie wiem dlaczego używa pani w stosunku do tego projektu naukowego pogardliwego określenia "zabawa". Czy rozmawiała pani z autorami wspomnianego projektu, poznała pani ich motywacje? Czy zdaje sobie pani sprawę, że rozpoczęcie tego typu badań wymaga uzyskania zgody komisji etycznych, złożonych z fachowców ogólnie biorąc niegłupich i nie mniej poważnych od pani?

Przepraszam to jeszcze raz ja, ale nie mogłem się powstrzymać....ja o tym komentarzu , chodzi o METODĘ.

Krótko ,żeby nie nudzić :

A/ PODMIOT ORZEKAJĄCY .czy lekarz jest osobą uprawniona o tym kto jest człowiekiem a kto nie ? pytam , bo pod pismami uzasadniającymi to co się działo np. w Buchenwaldzie istnieją podpisy lekarzy...uznanych lekarzy , dla nich to nie byli ludzie tylko "podludzie "Jeśli tak to obozy koncentracyjne ...były naukowo ,lekarsko uzasadnione...

B? MERITUM .

Jak właściwie wygląda ,metoda orzekania i o tym kto jest człowiekiem a kto nie ? Czy lekarze są w stanie np. udowodnić ...że sami są ludźmi ?Jak wygląda dowód na to ,że istota pod skalpelem jest człowiekiem ..albo nie .

Co ? że naukowcy ? nauka ? a to przypadkiem nie jest ta dziedzina wiedzy która nawet nie jest do końca przekonana czy wirus jest bytem żywym czy umarłym ? Może zaczekać aż się rozwinie zanim a priori przyznamy jej "nieomylność "co ?

Definicja nauki : to proces gromadzenie i przetwarzania informacji , warunkiem uznania czegoś takiego za naukę jest spójność logiczna implikacja, koniunkcja , alternatywa ...nic więcej...zapewniam ,ze to nie Bóg , to coś może być bożkiem dla tych którzy nie wierzą , nie potępiam , rozumiem ale niech stawi się do dysputy z gotowymi DOWODAMI dowodami a nie przypuszczeniami,

Czy zarodek wygląda na człowieka A CÓŻ TO ZA PODEJSCIE? naukowe ??!!!

A tak poza tematem ,pomocniczo ;

kiedyś , kiedy byłem piękny [?]i młody zostałem doszczętnie zrugany przez przełożonego w wojsku za niedostateczne sprawdzenie ,czy za kulochwytem strzelnicy nikt nie chodzi, na mój wywód ,że przecież są druty, wiszą ostrzeżenia , nikogo tam nigdy nie widziano , sierżant odpowiedział:

"Tak , ale tam mógł być człowiek "

słusznie czy nie ? To a propos humanizmu ...sierżanta LWP , tylko dlaczego porównuję go z z lekarzami , ludźmi [" na oko " ]wykształconymi ?

Porada za poradę? :) Ja skorzystałem, a Pani? Prawdą jest, że nie potrafimy wymienić zadanego genu w 100% komórek organizmu człowieka. To jednak tylko półprawda. Prawdą jest też, że choć wszystkie (praktycznie) komórki mają ten sam zestaw genów, to tylko w niewielu z nich dany gen musi działać (regułą jest mniej lub bardziej zlokalizowana ekspresja). Ton Pani wypowiedzi mógł zasugerować, że terapia genowa nie istnieje i nie ma na nią widoków, możliwa jest jedynie diagnostyka prenatalna. Oczywiście tak źle nie jest. Obecnie przeprowadzono już tysiące zatwierdzonych prób klinicznych terapii genowej, czasem kompletnie nieudanych jak w przypadku Jessego Gelsingera, ale czasem bardzo udanych, jak w przypadku pani Ashanti de Silva. U obu tych pacjentów co prawda nie chodziło o dystrofię Duchenne'a, ale problem dostarczenia terapeutycznego genu do dostatecznej liczby komórek występował i został rozwiązany (przynajmniej w przypadku niektórych pacjentów). Rozważa się też obecnie różne możliwości terapii genowej dla osób dotkniętych dystrofią Duchenne'a, choć to przecież nie jedyna choroba uwarunkowana genetycznie. Terapia genowa nie jest więc czymś tak abstrakcyjnym i niewykonalnym, jak mogło to wynikać z Pani wypowiedzi, jakkolwiek zgoda, że nie jest też jeszcze podejściem rutynowym. To, że projekt, który Pani krytykuje ma charakter "czysto poznawczy", nie oznacza, że jest on bez znaczenia dla rozwoju praktycznej medycyny. W naukach medycznych wiedza prędzej lub później znajduje całkiem konkretne zastosowania. Mówiąc o "zabawach" sugerowała Pani wyjątkową płyciznę myślenia u krytykowanych naukowców, albo wręcz zupełną bezmyślność. Pani czytelnik mógłby odnieść wrażenie, że Pani, albo on sam (czy też ona sama bo i czytelniczek to dotyczy) ma bez porównania więcej rozsądku, wyobrażni i poczucia odpowiedzialności niż naukowcy, którzy z problemami medycznymi zmagają się codziennie. Byłoby to oczywiście założenie krzywdzące dla jakichkolwiek rozsądnych specjalistów. Z krótkiej notatki prasowej wynika, że nie chodzi o żadną zabawę, tylko o to, że "wiedza, którą uzyskamy będzie bardzo ważna dla zrozumienia w jaki sposób rozwija się zdrowy ludzki zarodek, pogłębi nasze zrozumienie przyczyn poronień. Nie jest to krótka droga do dzieci projektowanych na życzenie...". Przy okazji, proszę zwrócić uwagę, że pewne napięcia emocjonalne i etyczne są wbudowane w konstrukcję tego świata. Osoby, które wierzą w Boga, muszą uznać, że to On właśnie stworzył projekt/dzieło, w którym zjawiskiem równie pospolitym jak narodziny jest niestety ból, rozpacz i śmierć, zjawiskiem nierzadkim są zaburzenia rozwojowe u ludzi i zwierząt, a także poronienia, którymi u człowieka jak się ocenia kończy się ok. 10% ciąż. Jedną z podstawowych przyczyn poronień są błędy genetyczne w tworzącym się zarodku. Inaczej mówiąc, Pan Bóg, czy Pani Przyroda, czynią dość pospolicie to, co wiele osób religijnych uważa za etycznie niedopuszczalne - eliminowanie niektórych zarodków, jeśli ich rozwój wyraźnie odbiega od normy. Podkreślam, rozumiem Państwa niepokoje i w niektórych przypadkach może poczucie niesmaku, związane z badaniami medycznymi. Wydaje mi się jednak, że tego typu odczucia nie mogą być istotną pobudką do krępowania praktyk medycznych, jeśli mogą one znacznie poprawić jakość życia osób zdolnych do oceny tej jakości, albo przeciwnie do przeżywania swoich tragedii, nie mających zresztą żadnego etycznego uzasadnienia.

Szanowna Pani, jeśli Pani komentarz mógł dyskredytować terapię genową, a zgadza się Pani jednak, że nie ma do tego uzasadnienia, to komentarz był jakoś wadliwy i warto by go poprawić, prawda? Przykład dystrofii pewnie faktycznie nie najlepiej nadają się do badania przy pomocy najwcześniejszych form zarodków, ale przecież to Pani wymyśliła ten przykład, nie ja. Autorzy krytykowanego projektu piszą, że chcą poznać szczegóły rozwoju zdrowych zarodków i przyczyny wczesnych poronień. "Mówienie teraz, że te badania być może przyniosą jakiś efekt w kontekście niektórych dystrofii (nie ja to wymyśliłam) wydaje mi się ułudą. " No to nie wiem skąd się ten przykład tu wziął. Ja znalazłem informację, że nawet w tym przypadku można wiązać pewne nadzieje z terapią genową, co nie znaczy, że jest to główny obszar jej zastosowań, ani że jest to zasadniczy cel krytykowanego przez Panią projektu. W każdym razie, dziś możliwe jest sporo z tego co czterdzieści lat temu wydawało się ułudą. Ale faktycznie jeśli zakryjemy oczy i powiemy coś w rodzaju: stop! nie wolno w naukach medycznych przeprowadzać żadnych doświadczeń, bo nie wiadomo czym one się skończą", to uda nam się może postęp zahamować. Niewątpliwie, konieczne jest szukanie jakiejś rozsądnej równowagi pomiędzy odwagą w eksperymetowaniu, a rozważnym powstrzymywaniem się przed działaniami o wątpliwej użyteczności i zasadności. "Proponowałabym najpierw znaleźć model zwierzęcy i sprawdzić czy "to w ogóle działa"... ". Niemożliwe żeby, mając dość szczegółową wiedzę z tych okolic, nie wiedziała Pani, że takie doświadczenia są prowadzone na zwierzętach, zarówno w zakresie terapii genowej, jak i inżynierii embrionalnej. Nikt nie mówi o "zaczynaniu na ludziach". Mówi się chyba raczej o tym, że kiedyś trzeba uczynić krok od wiedzy opartej na analogiach pomiędzy człowiekiem, a zwieyrzęcymi "modelami" zjawisk fizjologicznych, do wiedzy uwzględniającej specyfikę gatunku ludzkiego. I to właśnie dlatego, żeby wiedza ta mogła znaleźć praktyczne zastosowania tam, gdzie miałoby to największe znaczenie. "Tak czy inaczej w kontekście dzieci już urodzonych problem pozostanie ten sam: jak dostarczyć WSZĘDZIE zdrowe i najlepiej własne, komórki, bo tylko takich nie dotyczy problem odrzucenia przeszczepu. " Znowu twierdzi Pani coś, co jest sprzeczne z tym, co parę linijek wyżej sama Pani napisała: "Istnieje pomysł użycia mezangioblastów od zdrowego dawcy, ale to nie terapia genowa tylko rodzaj przeszczepu". Według na przykład "Genetyki medycznej" Drewy i in., pobranie komórek z organizmu pacjenta, ich modyfikacja genetyczna w warunkach in vitro i ponowne ich wszczepienie do organizmu pacjenta jest jedną z form terapii genowej, w dodatku jedną z bardziej obiecujących. Podobnie przedstawia to interesujący artykuł na forum Biotechnolog.pl (http://www.e-biotechnologia.pl/Artykuly/Terapia-genowa/ ) i myślę, że wiele innych źródeł. Nie wiem czy Pani zauważyła, że przechodząc do bardziej szczegółowych rozważań, przestaliśmy już zupełnie mówić o "zabawianiu się" naukowców, co mnie cieszy, bo dla mnie było to - obok dyskredytowania terapii genowej - najbardziej rażącym i budzącym sprzeciw elementem Pani wypowiedzi.