Wczoraj red. Joanna Kociszewska w komentarzu dnia w związku październikiem - miesiącem misyjnym - zastanawiała się nad naszą bezradnością w stosunku do problemów jakie dotykają ludzi, gdzieś tam daleko, w świecie. Tak daleko, że zabiegani swoimi sprawami tu i teraz, nawet zapominamy o nich, a jeśli już pamietamy, to jakoś tak abstarkcyjnie.
I tu, w tej akcji MGN, właśnie mamy przykład tego, że nie musimy być bezradni. Że swoim względnym dostatkiem materialnym, możemy obdarzyć tych potrzebujących "gdzieś tam".

To prawda, nie mamy wpływu na niszczące konflikty, jako jednostki nikogo nie powstrzymamy. Możemy natomiast wspomóc materialnie, Wspomóc edukację, wspomóc zdrowie, nawet uratować od głodu.

Te wspomniane 2 złote, tak naprawdę często znaczyć będą więcej. Tam - rozmnożą się: dadzą pracę, uzyskana płaca pobudzi popyt itd. Normalne reguły ekonomi.

Mały Gość Niedzielny, ale duży - konkret.

Głupotą mocarstw tego świata jest, że grube, astronomiczne bejmy wydają na zbrojenia, konstrukcje i próby z bronią np. atomową, kosztem których (z racji owych straconych sum), tylu ludzi w tak wielu krajach, cierpi głód,niedostatek. Pieniądze marnowane na bezbożne cele.