Ładne i zręczne sformułowanie, ale jako szef instytucji charytatywnej kierowałbym się raczej zasadą pecunia non olet i darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby. To, czy był to dobrowolny przymus, najmniej by mnie interesowało. Wyłączając działania czysto przestępcze, ale bandyci raczej nie wydają pieniędzy na Caritas. Osobiście uważam że nagrody i premie się ministrom należały, były zgodne z prawem, a to że podzielone po równo, wynikało z rzadkiego dziś założenia że rząd jest jedną drużyną i sukcesy są zasługą wszystkich. Nie popieram medialnej nagonki, nie jest ona wyrazem żadnego vox dei, a uleganie jej i nakazywanie zwrotu uważam za błąd. Ale to już problem zwracających i ich szefa, pieniądze jeśli trafią na konto, na pewno się Dzieciom przydadzą i nie ma co wybrzydzać, nawet tak pro forma.

Oświadczenie słuszne. Z przykrością to stwierdzam, ale Caritas potraktowano instrumentalnie. Ogólnie jest mi bardzo przykro.

"Zamiar przekazania wspomnianych środków na rzecz Caritasu jest dla nas zaskoczeniem i nie był z nami konsultowany."
Księże Dyrektorze Marcinie, od kiedy to darczyńcy mają obowiązek konsultacji z Caritasem przekazania środków finansowych na rzecz tej organizacji? Jaki cel przyświecał Księdzu Dyrektorowi w momencie decyzji o wydaniu tegoż oświadczenia?

Raczej nie ustawka Kosciola. Jesli PiS to Kaczynski, to mozna powiedziec, ze to ustawka PiSu.

Zastanawia mnie ciągłe szukanie "drugiego dna", "ustawek". Czy piszący choć raz sami przekazali jakiś materialny dar na rzecz Caritasu? Jeśli nie, to zamiast wypisywać głupoty, zmienią stronę na konto swojego banku i zrobią przelew. Będzie to bardziej owocne. A zatem do dzieła pismaki.

Na mocy jakiego autorytetu datki na Caritas miałyby być konsultowane z ks. Marcinem? Troszkę pokory - podziękować i służyć.