Większość dni w roku pościła o chlebie i wodzie. Sypiała na gołej ziemi.
Zyta na świat przyszła w rodzinie biednych wieśniaków w 1218 r. niedaleko włoskiej miejscowości Lucca. Od 12 roku życia była służącą. Cicha, sumienna, pracowita, uprzejma, Zyta prowadziła surowe życie. Codziennie wstawała przed świtem i szła do kościoła.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Zmarła po krótkiej chorobie 27 kwietnia 1272 r., po 42 latach służby w jednym domu. Do katalogu świętych wpisał ją papież Innocenty XII w roku 1696. Papież Pius XI, w roku 1935, ogłosił ją patronką miasta Lucca i służby domowej. Jest czczona także jako patronka ubogich dziewcząt.
W ikonografii św. Zyta przedstawiana jest z dzbanem, w którym woda przemieniła się w cudowny sposób w wino. Bywa ukazywana w fartuchu pełnym kwiatów, w które zamienił się chleb niesiony ubogim.
Akcja ratownicza trwała w nocy, gdyż do wypadku doszło w niedzielę już po zmroku.
Chińska armia jest gotowa siłą powstrzymać niepodległościowe dążenia Tajwanu
Wykreślenie nieistniejących samochodów z CEPiK obniży średni wiek i liczbę samochodów w Polsce
Eucharystia przypomina nam, że Jezus uczynił darem całe swoje życie.
Biskup opolski prosi o modlitwę w intencji sióstr służebniczek NMP.
Rozmowa jest swego rodzaju mini „raportem o stanie wiary” Polaków.