Opole: Posynodalne zmiany

List pasterski biskupa opolskiego na zakończenie Pierwszego Synodu Diecezji Opolskiej

Umiłowani Siostry i Bracia w Chrystusie! Drodzy Diecezjanie! I. We wtorek wielkanocny, 29 marca 2005 r., w tradycyjny „Emaus kapłański”, został uroczyście zamknięty Pierwszy Synod Diecezji Opolskiej. Jego prace trwały trzy lata. Lud Boży naszej diecezji w tym czasie w różny sposób włączał się w prace synodalne: jedni przez gorliwą modlitwę, inni przez czynny udział w pracach poszczególnych komisji i zespołów synodalnych, inni wreszcie przez dyskusję synodalną i nadsyłanie swoich uwag i propozycji. Wszystkim bardzo gorąco i serdecznie za modlitwy i włożony trud dziękuję. Podczas uroczystego zakończenia Synodu zostały podpisane i ogłoszone Statuty Synodalne. Powstała spora księga, licząca ponad 300 stron druku. Będzie ona do nabycia w naszej diecezjalnej Księgarni Świętego Krzyża w Opolu oraz w wersji elektronicznej na internetowych stronach Kurii Diecezjalnej. Uchwały synodalne zaczną obowiązywać od 28 czerwca br. II. Drodzy Diecezjanie! Słuchając tych słów, niejeden może postawić sobie pytanie: co nowego wnosi pierwszy synod w życie naszej diecezji? Synod był z wielu względów bardzo ważnym wydarzeniem. Przez trzy lata usiłowaliśmy wsłuchiwać się w nauczanie zmartwychwstałego Pana na wzór uczniów zdążających do Emaus, w czym pomagało nam hasło synodalne: "W drodze do Emaus". Dyskusje synodalne koncentrowały się głównie wokół parafii, jej problemów, potrzeb i możliwości duszpasterskich, zwłaszcza poprzez bardziej aktywny udział ludzi świeckich w życiu religijnym każdej wspólnoty parafialnej. Przyświecały nam słowa życzeń Ojca Świętego Jana Pawła II, przesłane nam w dniu otwarcia synodu, które brzmiały: "Niech prace synodalne przyczynią się do rozwoju życia duchowego i wzrostu świadomości chrześcijańskiej i katolickiej wiernych, wytyczając kierunki nowej ewangelizacji i konkretny program pracy duszpasterskiej na początku nowego tysiąclecia wiary" (pismo z dnia 30 IV 2002 r.). Życzenia te pragniemy dalej realizować i traktować je jako słowa testamentu do wykonania, tym bardziej, iż nasz Synod zakończył się trzy dni przed Jego śmiercią.