Jezuici

Gdy św. Ignacy umierał, Towarzystwo liczyło tysiąc członków. 20 lat później już ponad 5 tysięcy, zaś po stu latach prawie 20 tysięcy.

Jezuici wyróżniali się poziomem wykształcenia, ruchliwością, dyspozycyjnością. W krótkim czasie dotarli do Indii, Filipin, Brazylii, Paragwaju, Japonii, Chin. Ewangelizując, potrafili dostosowywać się do kultury chrystianizowanych ludów.

Szybko zaczęli odgrywać pierwszorzędną rolę w szkolnictwie. Jeszcze za życia założyciela powstało kilkadziesiąt kolegiów, później prawie 700. Sukcesy i potęga jezuitów wywołały zawiść konkurentów. Krzywdzące opinie zrodziły czarną legendę, ta zaś doprowadziła do kasaty zakonu w 1773 roku.

Paradoksalnie jezuici przetrwali tylko na polskich terenach zaboru rosyjskiego i pruskiego. Pius VII reaktywował zakon w 1814 roku. Jezuici podjęli przerwaną pracę misyjną i edukacyjną. Dziś jest ich około 20 tysięcy.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.