Wielki Tydzień na kalwaryjskich dróżkach

  Marek Piekara/GN Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej

Niektórzy są tu od Niedzieli Palmowej, kiedy zainaugurowano wielkotygodniowe misterium. Wszystkie miejsce w kalwaryjskim Domu Pielgrzyma są już zajęte.

Grupy pątników w Wielki Poniedziałek i Wielki Wtorek modlą się na Dróżkach i duchowo przygotowują do przeżywania liturgicznego dramatu, odtwarzającego sceny ewangeliczne w scenerii przyklasztornych terenów.

Krystyna Kocoń z Rycerki Dolnej na Żywiecczyźnie przyznaje, że w Kalwarii Zebrzydowskiej jest drugi raz. Tym razem przyjechała na niemal cały tydzień.

Kustosz sanktuarium o. Gracjan Adam Kubica, franciszkanin, przyznaje, że jest starym pielgrzymem kalwaryjskim, dlatego zauważa pewne zmiany, jakie zachodzą w formach uczestnictwa w odpuście wielkotygodniowym.

Późnym wieczorem w Wielką Środę, 4 kwietnia, w sanktuarium pasyjno-maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej wierni zobaczą kolejne sceny wielkotygodniowego misterium. Aktorzy przedstawią sceny, które poprzedzały Mękę Pańską: „Uczta u Szymona”, „Zdrada Judasza” i „Posiedzenie Sanhedrynu”, na którym zapada decyzja o śmierci Jezusa.

W tym roku w postać Chrystusa wciela się po raz pierwszy brat Terencjan, kleryk I roku Wyższego Seminarium Duchownego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Przyznaje, że najtrudniejsza dla niego scena to Ostania Wieczerza.

Kalwaryjskie Misterium Pasyjne, biorące swój początek w pierwszej połowie XVII w., gromadzi w sanktuarium co roku ponad 100 tysięcy pielgrzymów i turystów z kraju i z zagranicy. Misterium, które odbywa się w plenerze na Dróżkach Kalwaryjskich na przestrzeni ok. 6 kilometrów, zostało zainaugurowane w Niedzielą Palmową.

Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej jest jednym z najważniejszych miejsc ośrodków kultu maryjnego w Polsce. Powstało na początku XVII wieku, ufundowane przez wojewodę krakowskiego, Mikołaja Zebrzydowskiego.