Anioł Pański: Wolność religijna

Nawiązując do łacińskiego tytułu tego dokumentu - "Dignitatis humanae", czyli o godności ludzkiej, Papież zaznaczył, że "wolność religijna wynika ze szczególnej godności człowieka". Po wygłoszeniu nauki i odmówieniu modlitwy maryjnej Ojciec Święty udzielił błogosławieństwa pielgrzymom zgromadzonym na Placu św. Piotra, a następnie pozdrowił ich w różnych językach, m.in. po polsku. Publikujemy cały tekst papieskiego przemówienia: Drodzy bracia i siostry! W tym czasie Adwentu wspólnota kościelna, przygotowująca się do obchodów wielkiej tajemnicy Wcielenia, wezwana jest do odkrycia na nowo i pogłębienia swej osobistej relacji z Bogiem. Łacińskie słowo «adventus» odnosi się do przyjścia Chrystusa i na pierwszy plan wysuwa ruch Boga ku ludzkości, na który każdy ma odpowiedzieć otwarciem, oczekiwaniem, poszukiwaniem i przywiązaniem. I podobnie jak Bóg jest po królewsku wolny w objawieniu się i ofiarowaniu, albowiem kieruje się tylko miłością, tak też osoba ludzka jest wolna w udzieleniu swego, chociaż należnego, przyzwolenia: Bóg oczekuje odpowiedzi miłości. W tych dniach liturgia ukazuje nam jako doskonały wzór tej odpowiedzi Maryję Pannę, którą w czwartek 8 grudnia kontemplować będziemy w tajemnicy Niepokalanego Poczęcia. Dziewica jest Tą, która trwa w zasłuchaniu, stale gotowa do pełnienia woli Pana i jest przykładem dla człowieka wierzącego, który żyje w poszukiwaniu Boga. Temu tematowi, jak również związkom między prawdą a wolnością, Sobór Watykański II poświęcił wnikliwą refleksję. W szczególności Ojcowie Soborowi przyjęli ponad czterdzieści lat temu deklarację dotyczącą wolności religijnej, to jest prawa osób i wspólnot do poszukiwania prawdy i swobodnego wyznawania swej wiary. Pierwsze słowa, stanowiące zarazem tytuł tego dokumentu, brzmią "dignitatis humanae": wolność religijna wynika ze szczególnej godności człowieka, który spośród wszystkich stworzeń tej ziemi jako jedyne jest w stanie ustanowić wolną i świadomą relację ze swoim Stwórcą. "Stosownie do swojej godności - mówi Sobór - wszyscy ludzie, ponieważ są osobami, to znaczy istotami obdarzonymi rozumem i wolną wolą, (...) przez własną naturę są przynaglani i moralnie zobowiązani do poszukiwania prawdy - przede wszystkim religijnej" (DH, 2). Vaticanum II potwierdza w ten sposób tradycyjną naukę katolicką, według której człowiek jako stworzenie duchowe, może poznać prawdę, a zatem ma obowiązek i prawo jej szukać (por. tamże n. 3). Kładąc te podwaliny Sobór kładzie nacisk na wolność religijną, która musi być zagwarantowana tak jednostkom, jak i wspólnotom, przy poszanowaniu uzasadnionych prawnie wymogów ładu publicznego. To nauczanie soborowe po czterdziestu latach pozostaje nadal bardzo aktualne. Daleko bowiem jest do tego, aby wolność religijna była wszędzie skutecznie zapewniona: w niektórych przypadkach odmawia się jej z przyczyn religijnych lub ideologicznych; kiedy indziej, jest wprawdzie uznana na papierze, ale w rzeczywistości przeszkody stwarza jej władza polityczna bądź, w sposób bardziej podstępny, kultura zdominowana przez agnostycyzm i relatywizm. Módlmy się, aby każdy człowiek mógł w pełni realizować powołanie religijne, które nosi wpisane w swoją istotę. Niech Maryja pomoże nam rozpoznać w obliczu Dzieciątka z Betlejem, poczętego w Jej dziewiczym łonie, boskiego Odkupiciela, który przyszedł na świat, aby ukazać nam prawdziwe oblicze Boga. Następnie Papież odmówił modlitwę maryjną, po czym udzielił wszystkim błogosławieństwa apostolskiego i na zakończenie pozdrowił przybyłych kolejno po francusku, angielsku, niemiecku, hiszpańsku i po polsku. W naszym języku powiedział: "Wyrazy pozdrowienia kieruję do Polaków. Dziś wspomnienie świętej Barbary, patronki górników. Jej opiece polecam górników, ich rodziny i ich pracę. Wszystkich zachęcam, by Adwent był czasem refleksji, prostowania dróg Pana i przemiany serc". Po francusku Ojciec Święty przypomniał przypadająca 9 bm. 30. rocznicę ogłoszenia przez ONZ Deklaracji Praw Osób Niepełnosprawnych. Wezwał wszystkich do stałych działań na rzecz włączania tych ludzi do społeczeństwa, do świata pracy, a także do wspólnoty chrześcijańskiej, trzeba bowiem pamiętać, że "każde życie ludzkie godne jest szacunku i winne być chronione od poczęcia po jego naturalny kres". Zapewnił o swym poparciu i modlitwie za tych, którzy oddają się temu wielkiemu zadaniu.