Sao Paulo: odnowiona kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej

Znajduje się ona w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy i jest jedynym miejscem polonijnego kultu religijnego w tym mieście. Renowacja była możliwa dzięki wsparciu konsulatu RP w São Paulo. Z konsulem generalnym Markiem Kryńskim rozmawiał na ten temat Józef Polak SJ. RV: Jak można scharakteryzować tutejszą Polonię? M. Kryński: W São Paulo jesz ok. 40 tys. osób polskiego pochodzenia. Ok. 80 proc. z nich stanowi emigracja z lat 20. i 30. XX w., ok. 15 proc. to emigranci którzy przybyli tu po II wojnie światowej, a ok. 5 proc. to najnowsza emigracja, czyli ludzie którzy przyjechali po roku 1956, czy w latach 60. Jeśli chodzi o przekrój społeczny, to miejscowa Polonia należy do klasy średniej, chociaż to pojęcie bardzo szerokie. Mamy osoby, które doskonale prosperują w tej ogromnej metropolii, która liczy prawie 20 mln mieszkańców. Są jednak również ludzie w podeszłym wieku, którzy potrzebują opieki i konkretnego wsparcia. Konsulat wspólnie z kapelanią polską podejmuje działania mające zapewnić tym osobom pomoc. Staramy się by nie czuły się samotne i opuszczone. RV: W pomoc Polonii włącza się również Państwo. Dzięki temu została m.in. odnowiona kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej. M. Kryński: To jest właśnie wspaniały przykład prawidłowego rozumienia dziedzictwa kulturowego, polonijnego i polskiego równocześnie, wśród polskich kolonii emigracyjnych. São Paulo nie jest największym skupiskiem Polonii. Najwięcej Polaków znajduje się w południowych stanach, przede wszystkim wokół Kurytyby. My mamy tutaj szczególne warunki funkcjonowania. W tej ogromnej, wielokulturowej i wielonarodowej metropolii wszystkie czynniki sprzyjają asymilacji, a nie kultywowaniu tradycji. W takiej sytuacji ogromne znaczenie odgrywają organizacje polonijne. Konsulat w ostatnich latach bardzo wspiera inicjatywy, które mają na celu jakby podniesienie wartości naszej polskiej społeczności w São Paulo. Dążymy do tego by Polonia paulistańska mówiła własnym, dobrze słyszalnym głosem. Dzięki powstałemu w grudniu 2006 r. Polskiemu Stowarzyszeniu Edukacyjno-Kulturalnemu ukazał się pierwszy numer „Głosu Polonii Paulistańskiej”. Powiedziałbym, że tego typu działania są niezbędne. Można tu nawiązać do Konstytucji 3 Maja. Oczywiście przy zachowaniu wszystkich proporcji i rozsądku. Była ona ostatnim zrywem, by ratować Polskę. Obecnie powiedziałbym, że jesteśmy w São Paulo w takiej sytuacji, że jeśli wspólnym wysiłkiem nie dokonamy ogromnych działań na rzecz integracji i wzmocnienia Polonii w tym mieście, to za 20 lat po prostu nie będzie tu środowiska polskiego. Jestem głęboko przekonany, że nie możemy do tego dopuścić. Trzeba jednoczyć siły i nawzajem się wspierać. A że można, świadczy chociażby renowacja kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej. Jest to przecież jedyne miejsce polonijnego kultu religijnego w São Paulo. Dzięki pomocy Ministerstwa Spraw Zagranicznych kaplica została wspaniale odnowiona. Odrestaurowano ołtarz, witraże. Myślę, że to miejsce przez kolejne dziesięciolecia będzie wspaniale służyć środowisku polonijnemu. Jest tam też inny polski akcent. W październiku 2006 r. w kaplicy odsłonięto pierwszy w São Paulo pomnik Jana Pawła II. To jeszcze jakby bardziej podkreśla rolę i znaczenie tego miejsca. J. Polak SJ, São Paulo