Nagroda Jana Nowaka Jeziorańskiego dla kardynała Jeana-Marie Lustigera

Nagroda Jana Nowaka-Jeziorańskiego została ustanowiona w 2004 roku przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego oraz miasto Wrocław, Kolegium Europy Wschodniej, Uniwersytet Wrocławski i Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Nagroda wręczana jest każdego roku dla upamiętnienia święta Ossolineum oraz rocznicy wyborów 4 czerwca 1989 roku. W skład Kapituły Nagrody wchodzą m.in.: Rafał Dutkiewicz, prezydent Wrocławia, prof. Władysław Bartoszewski, prof. Adolf Juzwenko, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, prof. Leszek Pacholski, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, Jan Andrzej Dąbrowski, prezes Kolegium Europy Wschodniej oraz minister Kazimierz Michał Ujazdowski. Jean-Marie Lustiger urodził się w 1926 w Paryżu, w rodzinie żydowskiej, która wyemigrowała z Polski na początku XX wieku. W okresie okupacji niemieckiej jego rodzice zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego, matka zmarła w Auschwitz. Znalazł schronienie u rodziny katolickiej w Orleanie i sam przyjął religię katolicką. Po wojnie studiował literaturę na Sorbonie oraz odbył studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium duchownym. W 1954 otrzymał święcenia kapłańskie. Od początku swojej kapłańskiej posługi czynił wysiłki, by w zlaicyzowanej Francji przywrócić wiarę i ją reewangelizować. Jeszcze jako ksiądz napisał memorandum do arcybiskupa Paryża, w którym zaproponował, aby Kościół zamiast władzą zajął się intelektualistami i ludźmi kultury, tak aby oni mogli pociągnąć za sobą innych. W 1979 został mianowany biskupem ordynariuszem Orleanu, a 2 lata później został arcybiskupem Paryża. W 1983 roku papież Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej. Docenili go również rodacy - w czerwcu 1995 został wybrany w poczet członków Akademii Francuskiej. Był bliskim współpracownikiem Jana Pawła II, wielokrotnie pełnił funkcje jego osobistego wysłannika i doradcy, a także towarzyszył licznym papieskim podróżom. Jest zwolennikiem dialogu z judaizmem, a antysemityzm określa mianem "antyteizmu".