Święto Wojska Polskiego dla uczczenia zwycięstwa z pomocą Maryi

Uroczystości odbędą się w Ossowie – miejscu zwycięskiej bitwy, zwanej Cudem nad Wisłą, i w warszawskiej katedrze polowej Wojska Polskiego, a także na Jasnej Górze z udziałem żołnierzy, którzy przyjdą w pielgrzymce wojskowej. W katedrze polowej Wojska Polskiego w Na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej bp Płoski poprowadzi o godz. 21.00 Apel Jasnogórski z udziałem wojska. Dzień wcześniej po raz 17. przybędzie do tronu Maryi Międzynarodowa Piesza Pielgrzymka Wojskowa, a w niej około 1100 żołnierzy z Polski i z formacji zagranicznych: z USA, Słowacji, Litwy, Ukrainy i Niemiec. W Ossowie, w 88. rocznicę Cudu nad Wisłą 14 sierpnia odbędzie się o godz. 21.00 uroczysty Apel Poległych przy krzyżu upamiętniającym bohaterską śmierć kapelana ks. Ignacego Skorupki. W dniu kolejnym abp Henryk Hoser, ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej, na terenie której znajduje się Ossów, będzie przewodniczył Mszy św. w kaplicy na cmentarzu w intencji poległych i zmarłych ułanów. Eucharystia rozpocznie się o godz. 17.00. Kazanie wygłosi biskup polowy Tadeusz Płoski. W niedzielę 17 sierpnia tradycyjnie już odbędzie się w południe rekonstrukcja Bitwy Warszawskiej. Bitwa Warszawska uważana jest przez historyków za jedną z najważniejszych w historii Europy. 14 sierpnia młodzi żołnierze, głównie uczniowie i studenci podjęli rozpaczliwą walkę z liczniejszymi i zaprawionymi w bojach oddziałami Armii Czerwonej pod Ossowem. Jednym z bohaterów Bitwy Warszawskiej był ks. Ignacy Skorupka, który pełnił obowiązki kapelana 236. ochotniczego Pułku Legii Akademickiej. Zginął w czasie jednego z ataków, w momencie śmierci miał 27 lat. Mogiła ks. Ignacego Skorupki znajduje się na cmentarzu powązkowskim. Święto Żołnierza obchodzono dla upamiętnienia walk w obronie Ojczyzny toczonych w 1920 roku w okresie II Rzeczypospolitej. Ustanowienie Święta Żołnierza sankcjonował prawnie rozkaz Ministra Spraw Wojskowych gen. broni Stanisława Szeptyckiego nr 126 z dnia 4 sierpnia 1923 roku. Podano w nim: „W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość Polski”. Choć nie zostało ono nigdy anulowane żadnym aktem prawnym, po 1947 roku zaniechano jego obchodów i ustanowiono Dzień Wojska Polskiego (12 października) - upamiętniając w ten sposób chrzest bojowy 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki pod Lenino; w latach 1990-1992 święto obchodzono w dniu 3 maja, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Ustawa sejmowa z 30 lipca 1992 roku przywróciła obchody Święto Wojska Polskiego w dniu 15 sierpnia.