Ukazała jej się św. Agata i przepowiedziała śmierć męczeńską

Łucja pochodziła z Syrakuz na Sycylii. Najstarszy żywot poświęcony tej świętej pochodzi z V wieku. Według niego Łucja miała pochodzić ze znakomitej rodziny. Będąc przeznaczoną do zamążpójścia, udała się z pielgrzymką na grób św. Agaty do pobliskiej Katanii. Tam prosiła o zdrowie dla swojej matki. Miała się jej wtedy ukazać św. Agata i przepowiedzieć śmierć męczeńską, a także doradzić, by przygotowała się na czekającą ją ofiarę. 

Kiedy więc Łucja powróciła do Syrakuz, cofnęła wolę zamążpójścia, rozdała majątek ubogim i złożyła ślub dozgonnej czystości. Kandydat do jej ręki zadenuncjował ją jako chrześcijankę. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Śmierć św. Łucji miała nastąpić 13 grudnia ok. 304 roku, gdy miała 23 lata. 

Imię Łucji od czasów św. Grzegorza Wielkiego wymienia się w Kanonie Rzymskim. Jest patronką Toledo, krawców, rolników, szwaczek, tkaczy; orędowniczką w chorobach oczu. 

W ikonografii przedstawia się św. Łucję w stroju rzymskiej niewiasty z palmą męczeństwa w ręce i z tacą, na której leży para oczu. Według dawnej legendy miała mieć tak duże i piękne oczy, że ściągała nimi na siebie powszechną uwagę. 

Na wizerunkach św. Łucji towarzyszą m.in.: lampa, miecz, palma męczeństwa, płomień u stóp oraz sztylet.