Wielkosobotnia Wigilia Paschalna to w Indiach tradycyjnie czas udzielania sakramentów. Ponieważ chrześcijanie są rozproszeni w znacznej odległości od kościołów, nieraz by dotrzeć na liturgię, muszą pokonać setki kilometrów.
W Ośrodku dla Trędowatych Jeevodaya chrzest, pierwszą komunię i bierzmowanie przyjęła muzułmanka Pravin Maria, a bierzmowanie córka trędowatego, Aruna Roshni, która postanowiła zostać franciszkanką. Jednak w Indiach Wigilia Paschalna to nie tylko najważniejsza liturgia w roku, ale i czas spotkań z najbliższymi oraz okazja do zaprezentowania nowego – kupionego specjalnie na tę okazję ubrania np. barwnego sari. Dziewczęta świątecznie malują sobie na dłoniach i stopach kwiatowe wzory oraz zakładają bransoletki z dzwoneczkami. To wszystko ma podkreślić wyjątkowy charakter Wielkanocy. Liturgii radosnego charakteru nadaje wielokrotnie wyśpiewane przez wiernych Alleluja i gromkie oklaski dla Chrystusa. By święto było pełne musi mu towarzyszyć wiele barw i światła, stąd kolorowo oświetlone lampkami fasady kościołów, a w ich wnętrzu dekoracje z wstążek w ulubionych kolorach Hindusów. W małych wspólnotach nie ma anonimowości, stąd po liturgii wszyscy składają sobie życzenia Pacha Mubarak-ho, a świętowanie kończy się wypiciem słodkiej herbaty z mlekiem.
Jednak jego poglądy nie zawsze są zgodne z katolickim nauczaniem.
Sugerował, że obecna administracja może doprowadzić do wojny jądrowej.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.