George W. Bush o wpływie Jana Pawła II

Prezydent Bush spotkał się trzykrotnie z Janem Pawłem II w 2001, 2002 i 2004. W swych pamiętnikach stwierdza, że papieska wizja „kultury życia” przyczyniła się do zrozumienia przez niego godności życia ludzkiego w fazie embrionalnej, chociaż odczuwał presję zwolenników eksperymentów na komórkach macierzystych embrionów, przedstawiających potencjalne korzyści dla medycyny.

W lipcu 2001 r. Ojciec Święty zawrócił mu uwagę, że wolne i etyczne społeczeństwo, jakim pragną być Amerykanie musi odrzucić działania dewaluujące, wymierzone w życie ludzkie w jakimkolwiek stadium, od poczęcia aż do naturalnej śmierci. „Obierając drogę energicznej kultury życia Ameryka może ukazać światu drogę ku przyszłości prawdziwie humanistycznej, gdzie człowiek pozostaje panem, a nie produktem swej technologii”  – argumentował papież.

Bush nie ukrywa, że słowa i świadectwo Jana Pawła II skłoniły go do podjęcia decyzji (9 sierpnia 2001 – niewiele dni po spotkaniu z papieżem), aby nie przeznaczać funduszy federalnych na eksperymenty prowadzące do śmierci embrionów ludzkich. Zakaz ten obowiązywał do końca jego kadencji w Białym Domu.

Natomiast w przypadku wojny w Iraku w 2003 roku Bush zdawał sobie sprawę z innego stanowiska Stolicy Apostolskiej. 18 marca 2003 r., na dwa dni przed atakiem Jan Paweł II przestrzegł przed straszliwymi skutkami konfliktu dla mieszkańców Iraku, przekonując do negocjacji. Ojciec Święty przypomniał, że działania wojenne mogą być podjęte dopiero po wyczerpania wszelkich innych środków. Tego samego dnia Bush ogłosił, że Stany Zjednoczone wyczerpały wszelkie możliwe działania i stwierdził, że inwazja jest krokiem koniecznym w obliczu przygotowywanych przez Saddama Husajna broni masowego rażenia. Podczas spotkania w 2004 r. Jan Paweł II stwierdził, że stanowisko Stolicy Apostolskiej przeciw wojnie nie uległo zmianie.