Nowy metropolita Berlina

Abp Rainer Maria Woelki urodził się 18 sierpnia 1956 r. w Kolonii. Ukończył studia filozoficzne i teologiczne w Bonn i Fryburgu Bryzgowijskim. Świącenia kapłańskie przyjął 14 czwerwca 1985 r. z rąk kardynała Josepha Höffnera i został inkardynowany do archidieczji kolońskiej. Do 1990 r. pracował duszpastersko, a w 1990 r- został osobistym sekretarzem arcybiskupa Kolonii, kard. Joachima Meisnera. Od 1997 r. był dyrektorem konwiktu dla kleryków studiujących w Bonn. W roku 2000 uzyskał doktorat z teologii, a 23 lutego 2003 r. został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji kolońskiej. Sakrę biskupią przyjął 30 marca 2003 r. z rąk kard. Joachima Meisnera.

Abp Woelki jest konsultorem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej, zaś w episkopacie niemieckim jest członkiem Komisj ds. Powołań oraz ds. Nauki i Kultury.

Arcybiskup-nominat jest następcą zmarłego w czwartek 30 czerwca po ciężkiej chorobie kard. Georga Sterzinsky’ego. Od lutego, kiedy papież przyjął jego dymisję, archidiecezją kierował jako administrator biskup pomocniczy, Matthias Heinrich.

Archidiecezja berlińska obejmuje miasto Berlin, większą część Brandenburgii oraz Pomorza Przedniego. W około 104 parafiach gromadzi się 393 tys. katolików, z tego 316 tys. w samym Berlinie. Posługuje im ponad około 400 kapłanów diecezjalnych i zakonnych oraz 30 diakonów stałych. Pod względem obszaru (31.200 km kw.) jest drugą co do wielkości diecezją w Niemczech.

W obecnej formie metropolia berlińska istnieje od 1994 roku, a diecezję w 1930 r. wydzielił z archidiecezji wrocławskiej Pius XI w 1930 roku. Po drugiej wojnie światowej i zmianie granic jej cześć znalazła się na terenie Polski. W 1972 r. Paweł VI utworzył tam diecezje: szczecińsko-kamieńską, koszalińsko-kołobrzeską oraz zielonogórsko-gorzowską.

Powojenny podział Niemiec i wzniesienie w 1961 roku muru podzieliło wspólnotę diecezjalną, choć udało się zachować jedność diecezji, o której Jan Paweł II mówił, że jest to „najtrudniejsza diecezja świata”. Przez wszystkie lata podziałów politycznych istniały wprawdzie dwie konferencje episkopatu, ale biskup Berlina był jednocześnie członkiem obydwu. Kościół katolicki nigdy nie uznał NRD, o czym świadczy m.in. fakt, że granice diecezji w tym kraju nie pokrywały się z granicami państwowymi. Protestanci natomiast jako „Kościół w socjalizmie” dostosowali całą swoją administrację do nowego systemu.

Dziś, choć czasem dają jeszcze o sobie znać dawne podziały, jedność berlińskiego Kościoła stała się bardzo realnym faktem. W skład utworzonej po zjednoczeniu Niemiec prowincji kościelnej Berlina wchodzą diecezja drezdeńsko-miśnienska i Görlitz.

W stolicy Niemiec żyją wyznawcy wielu religii i kultur, ale także katolicy nie stanowią homogenicznej całości. Oblicza się, że w berlińskich parafiach żyje ponad 70 tysięcy katolików z rożnych krajów świata, którzy swoimi doświadczeniami i tradycjami ubogacają życie tamtejszych wspólnot. Z wielką radością oczekują oni na planowaną 22 września wizytę Benedykta XVI