Stanisław Nikodem Pospieszalski urodził się w polsko-niemieckiej rodzinie w Berlinie 28 marca 1917 r. Był absolwentem kierunku architektury monumentalnej Politechniki Warszawskiej. Jako architekt i konserwator realizował prace w zabytkowych świątyniach głównie diecezji częstochowskiej. Jego zasługą było odkrycie gotyckich sklepień w kaplicy Cudownego Obrazu. W czasie II wojny światowej uczestniczył w zakonspirowanych ślubowaniach akademickich na Jasnej Górze. W pamiątkowej księdze jego podpis figuruje obok autografu krakowskiego studenta Karola Wojtyły. Jego największa aktywność zawodowa przypadła na okres stalinowski i gomółkowski, nie zrealizował więc własnego projektu świątyni, których wtedy nie budowano. Pozostawił natomiast po sobie liczne polichromie, witraże, ołtarze, tabernakula, konfesjonały, balustrady, epitafia, sarkofagi, ławki, a nawet projekty plebani i projekty otoczenia świątyń. Z inicjatywy biskupa Teodora Kubiny gromadził i zabezpieczał stare księgi inkunabuły, starodruki, figury, obrazy i inne przedmioty, które już nie pełniły funkcji liturgicznych lub ze względu na zniszczenia wycofywane były z kościołów. Jego marzeniem było utworzenie diecezjalnego muzeum. Jako artysta ubolewał nad niefrasobliwym wprowadzaniem do kościołów estetyki agitacyjnej: styropianu, muślinu czy papieroplastyki. Zwracał uwagę na zagrożenia, jakie niesie brak formacji liturgicznej i duchowej budowniczych świątyń oraz brak formacji artystycznej i estetycznej kapłanów. Pozostawił po sobie ślady nie tylko w licznych kościołach, lecz także jako pedagog seminarium duchownego - rozbudzając miłość i szacunek dla sztuki wielu roczników alumnów. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Częstochowy. Był członkiem Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Pisał szkice z historii i teorii sztuki oraz opowiadania hagiograficzne; publikował w "Znaku", "Więzi" i "Niedzieli". Odznaczony dyplomem Benemerenti Ordynariatu Polowego (1997 r.) oraz medalem Benemerenti wojewody Częstochowskiego (1998 r.). Wraz z żoną Donatą z domu Król wychował dziewięcioro dzieci.