Na długości czterech metrów grunt zapadł się o blisko pół metra. Po ruchach ziemi w 2000 r. na wzgórzu trwają prace zabezpieczające kościółek wybudowany w pierwszych latach XX wieku oraz dom pustelnika i grotę ze źródłem. Pierwszy raz ziemia osunęła się w 2000 r. w wyniku intensywnych opadów deszczu. Wówczas zagrożona była grota ze źródełkiem oraz kościółek. Kolejne duże osunięcie wystąpiło wiosną 2002 r. Wtedy jednak miejsce zabezpieczono, a grotę odbudowano. W ub. roku ziemia ponownie ruszyła, ale obok dotychczasowych osuwisk. Przygotowano już dokumentację zabezpieczenia terenu. Na wykonanie niezbędnych prac potrzeba ok. 600 tys. zł. Dukla to miasto położone nad rzeką Jesiołką, na pograniczu Beskidu Niskiego w archidiecezji przemyskiej. Tutaj swoją pustelnię miał kanonizowany w 1997 r. przez Papieża bernardyn św. Jan z Dukli, słynny kaznodzieja i spowiednik ze Lwowa. Urodził się tutaj na początku XV wieku. Około 1435 r. wstąpił do zakonu franciszkanów. Pragnąc doskonalszego życia, poprosił o zgodę na przeniesienie do bernardynów, którzy zachowywali surowszą regułę. Zmarł w 1484 r. we Lwowie, gdzie szybko rozwinął się jego kult. Beatyfikował go w XVIII stuleciu papież Klemens XII. Od czasu kanonizacji św. Jana klasztor ojców bernardynów w Dukli przez cały rok odwiedzają pielgrzymi z Polski, Słowacji i Ukrainy.