Są nimi: Piotr Vigne (1670-1740), założyciel zgromadzenia sióstr Najświętszego Sakramentu i o. Józef -Maria Cassant (1878-1903), cysters, dwie siostry zakonne: Niemka Anna Katharina Emmerick (1774-1824), kanoniczka regularna św. Augustyna i Włoszka Maria Ludwika de Angelis (1880-1962) ze zgromadzenia córek Matki Bożej Miłosierdzia z Sawony oraz Karol Habsburg (1887-1922) ostatni cesarz Austrii i król Węgier. W homilii, wygłoszonej częściowo po włosku, francusku, hiszpańsku i niemiecku, Ojciec Święty podkreślił, że Piotr Vigne, Józef-Maria Cassant, Anna Katharina Emmerick, Maria Ludwika de Angelis i Karol Habsburg "dali się prowadzić przez Słowo Boże jako jaśniejącą i niezawodną latarnię, która nigdy nie przestała oświecać naszej drogi". Mszy beatyfikacyjnej przewodniczył w obecności Papieża prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kard. Jose Saraiva Martins. Wśród obecnych na uroczystościach byli m.in. książę Hans Adam II z Lichtensteinu i arcyksiężna Maria Astrid z Luksemburga, królowa Belgii Fabiola, przedstawiciele rządów Francji, Brazylii, Chin, Argentyny i Słowacji, a także przewodniczący parlamentów Austrii i Węgier. Uroczystości na placu św. Piotra zgromadziły tysiące wiernych, zwłaszcza z krajów pochodzenia nowych błogosławionych. Obecnych było ponad 700 przedstawicieli europejskiej arystokracji z najstarszym synem cesarza Karola I - 92-letnim Otto von Habsburgiem i licznymi członkami jego rodziny. Nawiązując do postaci nowych błogosławionych Papież podkreślił, że o. Piotr Vigne "stał się prawdziwym uczniem i misjonarzem wiernym Kościołowi", brat Józef-Maria Cassant "zawsze pokładał ufność, w rozważaniu tajemnicy Męki i w jedności z Chrystusem obecnym w eucharystii", a życie błogosławionej Ludwiki De Angelis "było całkowicie poświęcone chwale Bożej i posłudze Jemu podobnych". Błog. Anna Katharina Emmerick "czerpała siły z Przenajświętszej Eucharystii, a jej przykład otwierał serca biednych i bogatych, ludzi prostych i wykształconych, na całkowite oddanie się w miłości Jezusowi Chrystusowi". Natomiast cesarz Karol był "człowiekiem pokoju", który objąwszy rządy podczas pierwszej wojny światowej usiłował wprowadzać w życie pokojowe inicjatywy papieża Benedykta XV. - Niech będzie dla nas wszystkich wzorem, zwłaszcza dla tych, którzy dzisiaj ponoszą odpowiedzialność polityczną w Europie! - apelował Papież. Jan Paweł II zachęcił, by nowi błogosławieni byli wzorem do naśladowania dla wierzących. - Razem z całym Kościołem wysławiamy i wyrażamy wdzięczność Panu za nadzwyczajne rzeczy, jakich dokonał w tych dobrych i wiernych sługach Ewangelii. Na zakończenie mszy Papież odmówił wraz z wiernymi modlitwę maryjną Anioł Pański. - W tę pierwszą niedzielę października, miesiąca poświęconego w szczególny sposób Matce Bożej Różańcowej, zachęcam wszystkich do odmawiania tej pięknej modlitwy, naśladując w ten sposób nowych błogosławionych, powiedział Ojciec Święty. Przed modlitwą pozdrowił pielgrzymów w ich językach ojczystych, polecając ich wstawiennictwu nowych błogosławionych. Zwracając się do pielgrzymów języka niemieckiego pozdrowił oficjalne delegacji z Austrii, Lichtensteinu i Luksemburga "oraz arcyksięcia Otto von Habsburga z jego liczną rodziną". Obecna uroczystość beatyfikacyjna jest czwartą w tym roku, a 148. od początku pontyfikatu. Łączna liczba błogosławionych odtąd wynosi 1338.

Publikujemy cały tekst papieskiej homilii w czasie Mszy św. beatyfikacyjnej: 1. "Verbum Domini manet in aeternum - Słowo Pańskie trwa na wieki". Śpiew przed Ewangelią odsyła nas do samej podstawy wiary. W obliczu upływu czasu i zmiennych kolei dziejów, objawienie, jakie Bóg dał nam w Chrystusie, pozostaje na zawsze niezmienne i otwiera na naszej ziemskiej drodze horyzont wieczności. Oto czego doświadczyło w wyjątkowy sposób pięcioro nowych błogosławionych: Piotr Vigne, Józef-Maria Cassant, Anna Katharina Emmerick, Maria Ludwika de Angelis i Karol Habsburg. Dali się oni prowadzić przez Słowo Boże jako jaśniejącą i niezawodną latarnię, która nigdy nie przestała oświecać naszej drogi. 2. Rozważając Chrystusa obecnego w eucharystii i [Jego] zbawczą mękę, ojciec Piotr Vigne stał się prawdziwym uczniem i misjonarzem wiernym Kościołowi. Oby jego przykład wzbudzał w wiernych pragnienie czerpania z miłości do eucharystii i z adoracji Najświętszego Sakramentu odwagę do głoszenia misji! Prośmy go, aby dotknął umysły młodych, aby zaakceptowali, że zostali wezwani przez Boga, aby poświęcić się całkowicie Jemu w kapłaństwie lub w życiu zakonnym. Oby Kościół we Francji znalazł w Ojcu Vigne wzór i aby pojawiali się nowi siewcy Ewangelii. 3. Brat Józef-Maria zawsze pokładał ufność, w rozważaniu tajemnicy Męki i w jedności z Chrystusem obecnym w eucharystii. Napełnił się w ten sposób miłością Boga, napełniając się Nim, który jest "jedynym szczęściem na ziemi" i wyrzekając się dóbr świata w milczeniu Trappe [kolebki trapistów - przyp. KAI]. Wśród prób, z oczami utkwionymi w Chrystusie, ofiarował swe cierpienia za Pana i za Kościół. Oby nasi współcześni mogli, zwłaszcza osoby kontemplacyjne i chorzy, odkrywać za jego przykładem tajemnicę modlitwy, która niesie światu Boga i który daje siłę w próbach! 4. "Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia" (2Tm 1,7). Te słowa św. Pawła wzywają nas do współpracy w budowie Królestwa Bożego. Doskonale można je zastosować do życia błogosławionej Ludwiki De Angelis, której istnienie było całkowicie poświęcone chwale Bożej i posłudze Jemu podobnych. W jej postaci wyróżniają się serce matki, jej zdolności jako przywódczyni i jej odwaga właściwa świętym. Wraz z chorymi dziećmi odczuwała konkretną i szlachetną miłość, zdobywając się na poświecenia, aby im ulżyć; wraz ze swymi współpracownikami w Szpitalu La Plata była wzorem radości i odpowiedzialności, tworząc środowisko rodzinne; dla swych sióstr ze wspólnoty zakonnej była prawdziwym przykładem jako Córka Matki Bożej Miłosierdzia. We wszystkim podtrzymywała ją modlitwa, czyniąc ze swego życia ciągłą komunię z Panem.

5. Błogosławiona Anna Katharina Emmerick wpatrywała się w "przejmujące cierpienia naszego Pana Jezusa Chrystusa" i doświadczyła ich na własnym ciele. Fakt, że z córki ubogiej chłopskiej rodziny, nieustannie szukającej bliskości Boga, wyrosła znana "mistyczka z Münsterlandu", jest dziełem łaski Bożej. Ubogiemu życiu materialnemu przeciwstawione zostało bogate życie wewnętrzne. Wielkie wrażenie wywołuje na nas zarówno cierpliwość, z jaką znosiła słabości ciała, jak też siła charakteru nowej błogosławionej i jej trwałość w wierze. Siły ku temu czerpała z Przenajświętszej Eucharystii, a jej przykład otwierał serca biednych i bogatych, ludzi prostych i wykształconych, na całkowite oddanie się w miłości Jezusowi Chrystusowi. Jeszcze i dziś przekazuje ona wszystkim zbawcze orędzie: "W Jego ranach jest nasze zbawienie" (por. 1P 2,24). 6. Rozstrzygające zadanie chrześcijan polega na poszukiwaniu we wszystkim woli Bożej, jej rozpoznawaniu i postępowaniu zgodnie z nią. Takie wyzwanie na każdy dzień życia postawił sobie mąż stanu i chrześcijanin, Karol z domu Habsburgów. Był człowiekiem miłującym pokój. W jego oczach wojna była "czymś przerażającym". Objąwszy rządy podczas pierwszej wojny światowej usiłował wprowadzać w życie pokojowe inicjatywy mego poprzednika Benedykta XV. Od początku swoich rządów cesarz Karol uważał, że jest to święta służba jego narodom. Jego najważniejszym dążeniem było, aby również w działaniach politycznych pamiętać o tym, że jest chrześcijaninem powołanym do świętości. Ważna mu była przy tym idea miłości społecznej. Niech będzie dla nas wszystkich wzorem, zwłaszcza dla tych, którzy dzisiaj ponoszą odpowiedzialność polityczną w Europie! 7. Razem z całym Kościołem wysławiamy i wyrażamy wdzięczność Panu za nadzwyczajne rzeczy, jakich dokonał w tych dobrych i wiernych sługach Ewangelii. Niech Najświętsza Maryja Panna, którą w październiku wzywamy w sposób szczególny w modlitwie różańcowej, pomoże i nam stać się wielkodusznymi i odważnymi apostołami Ewangelii. Amen!