Dotychczas Polska nie przedstawiła Komisji Europejskiej swojego stanowiska w tej sprawie. Projekt rządowej opinii dopuszczającej mord na człowieku w prenatalnej fazie jego życia będzie rozpatrywany na jednym z najbliższych posiedzeń Rady Ministrów. Na bakier z Konstytucją W VI Programie Ramowym Badań, Rozwoju Technicznego i Prezentacji Unii Europejskiej na lata 2002-2006 przyjęto na okres do 31 grudnia 2003 r. moratorium na finansowanie ze środków UE badań naukowych z użyciem komórek macierzystych pochodzących z ciał dzieci poczętych. Rada Ministrów Unii Europejskiej była zobowiązana do podjęcia przed końcem 2003 r. decyzji określającej warunki i ograniczenia prowadzenia tych badań. Wobec zasadniczego zróżnicowania poglądów nie zdołała jednak przyjąć stanowiska w tej sprawie. Decyzję zablokowały Wielka Brytania, Holandia, Szwecja, Dania, Francja i Belgia. Brak decyzji rady UE co do tych wytycznych oznacza, że do 2006 r. będzie możliwe finansowanie ze środków VI Programu Ramowego badań z wykorzystaniem ludzi w prenatalnej fazie ich życia. Oczywiście, wiąże się to z uśmiercaniem poczętych dzieci. Od 1 stycznia 2004 r. to Komisja Europejska decyduje o finansowaniu konkretnych wniosków "badawczych". Projekt stanowiska przyjętego przez polski rząd został przygotowany w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji na podstawie ekspertyz Komitetu Badań Naukowych i propozycji Rady Unii Europejskiej ds. Konkurencyjności (w jej kompetencji leżą m.in. badania naukowe). Jak poinformowano nas w Departamencie Integracji Europejskiej resortu nauki, projekt polskiego stanowiska został przyjęty pod koniec września przez Komitet Europejski Rady Ministrów i będzie rozpatrywany na jednym z najbliższych posiedzeń rządu. Stanowisko to stoi w sprzeczności z polską Konstytucją (która chroni życie ludzkie od momentu poczęcia), narusza przepisy kodeksu karnego (obejmujące prawno-karną ochroną zdrowie dziecka poczętego), a także łamie Kodeks Etyki Lekarskiej, w którym używa się terminu "człowiek w stadium embrionalnym" i zakazuje się eksperymentów badawczych na ludzkich embrionach. Droga do etycznego fałszu - W Kodeksie Etyki Lekarskiej akceptuje się wyłącznie eksperymenty lecznicze, w których występuje ryzyko proporcjonalne, tzn. w wyniku eksperymentu leczniczego embrion ludzki może odnieść większą korzyść zdrowotną niż szkodę - wskazuje dr Jerzy Umiastowski, przewodniczący Komisji Etyki Lekarskiej Naczelnej Izby Lekarskiej i członek korespondent Papieskiej Akademii "Pro Vita". W myśl tych zapisów mały człowiek w pierwszym stadium rozwoju jest traktowany w pełni podmiotowo jako pacjent.

Każde naruszenie normy etycznej pociąga za sobą kolejne. Drogę do eksperymentów na człowieku w pierwszej fazie rozwoju otworzyła legalizacja zapłodnienia pozaustrojowego. Przyjęcie niemoralnych kryteriów myślenia otwiera drogę do kreowania pseudoetyki. - Jeśli godzimy się na uśmiercanie ludzkich embrionów, wchodzimy na drogę prowadzącą do przyzwolenia na uśmiercanie słabszych czy mniej inteligentnych. Na końcu tej antyludzkiej drogi stoi klonowanie, gdyż nadrzędną wartość świętości życia zastępuje się jego jakością - mówił podczas jednej z debat ks. prof. Andrzej Szostek, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Zatrzymać finansowanie zbrodni Projekt uchwały w sprawie stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej w kwestii poszanowania życia ludzkiego autorstwa Prawa i Sprawiedliwości wzywa rząd do opowiedzenia się przeciw finansowaniu z budżetu Unii Europejskiej badań na komórkach macierzystych pozyskanych z ciał dzieci poczętych, a także do poparcia projektu konwencji przewidującej całkowity zakaz wszelkich form klonowania, jaki złożyła na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych w lipcu ubiegłego roku Kostaryka. Projekt poparły 32 kraje członkowskie, w tym Stany Zjednoczone, Irlandia, Portugalia, Hiszpania i Włochy. W grudniu 2003 r. większością jednego głosu komitet prawny Zgromadzenia Ogólnego ONZ podjął decyzję o odroczeniu debaty nad konwencją i ewentualnym traktatem do 2005 r. W projekcie uchwały posłowie wzywają także rząd do niewyrażania zgody na współfinansowanie z budżetu narodowego programów prowadzonych przez organizacje międzynarodowe i pozarządowe skierowanych do krajów rozwijających się w części dopuszczającej pozbawianie życia dzieci poczętych jako kontroli urodzeń.