Karmelici-duszpasterze

o. Włodzimierz Tochmański OCD/a.

publikacja 23.10.2004 06:36

Nauczanie Kościoła, świętych Karmelu, zwłaszcza św. Teresy od Jezusa, prawodawstwo zakonu karmelitańskiego oraz refleksja pastoralna nad rzeczywistością posługi apostolskiej wobec sióstr karmelitanek bosych stanowiły zakres tematyczny obrad VIII Forum Duszpasterskiego krakowskiej prowincji karmelitów bosych.

Odbyło się ono w dniach 21 - 22 października 2004 r. na Karmelitańskim Instytucie Duchowości w Krakowie. Uczestnikami Forum oprócz władz, przełożonych, pełniących różne funkcje w zakonie, delegatów wspólnot, duszpasterzy, byli także alumni Wyższego Seminarium Duchownego OCD i junioryści, a także inni zainteresowani ze wszystkich konwentów zakonnej prowincji. Posługa karmelitów bosych wobec sióstr karmelitanek bosych określana jest przez Konstytucje OCD jako „specjalna misja w Kościele (...) zgodnie z intencją św. Matki Teresy, którą miała przy odnowie braci” (nr 103). Swoją obecnością i refleksją Forum ubogaciła przedstawicielka klasztorów sióstr w karmelitańskim powołaniu, m. Bernarda od Niepokalanego Serca Maryi (Pękala), przeorysza katowicka, wybrana przez siostry na członkinię Prowincjalnej Komisji ds. Formacji Mniszek. Referaty wygłosili: o. prof. dr hab. Wiesław K. Kiwior (Posługa karmelitów bosych na rzecz karmelitanek bosych w świetle aktualnego prawa własnego Karmelu Terezjańskiego) i o. dr Szczepan T. Praśkiewicz (Stowarzyszenia i federacje klasztorów jako forma pomocy i koordynacji sugerowana przez Urząd Nauczycielski w minionych dziesięcioleciach), o. prof. dr hab. Benignus J. Wanat (Wkład klasztorów sióstr karmelitanek bosych w rozwój naszego Zakonu na ziemiach polskich na przestrzeni dziejów). Ponadto Oczekiwania Ojców posługujących u Sióstr Karmelitanek Bosych względem ich Klasztorów i sugestie na przyszłość przedstawił o. dr Andrzej Ruszała, a "Status quo” relacji klasztorów sióstr karmelitanek bosych z instytutami agregowanymi do Zakonu i z laikatem karmelitańskim (spojrzenie instytutów i laikatu) – ukazał o. dr Włodzimierz Tochmański. Zasadnicze problemy, z którymi borykają się klasztory sióstr, a także trudności ze strony współbraci w posłudze względem sióstr przedstawili w dwugłosie o. Prowincjał Szczepan T. Praśkiewicz i delegat Prowincjała ds. mniszek o. Anastazy Gęgotek. Wszystkie wystąpienia były interesujące, ciekawe, z licznymi uzupełnieniami szczególnie m. Bernardy i o. Prowincjała w duchu wzajemnego szacunku i wdzięczności, jedności serc i ducha oraz sposobów "kroczenia z dobrego w lepsze" (św. Teresa od Jezusa). Zastanawiano się nad skutecznością pomocy siostrom w formacji czasowej i ciągłej oraz nad wypracowaniem struktury koordynacji posługi i wzajemnej współpracy. Na forum obecny był ks. dr Mirosław Milewski, który jako kapelan klasztoru w Dysie podzielił się tym swoim kilkuletnim doświadczeniem duszpasterskim. Obradom Forum przewodniczył i je moderował o. dr Szczepan T. Praśkiewicz OCD, prowincjał krakowski naszego Zakonu. Spotkania plenarne Forum zostały ubogacone pracą w grupach, spotkaniami nieformalnymi, licznymi głosami i dopowiedzeniami uczestników, gości - karmelitów bosych z Rwandy, Burundi, Słowacji i Ukrainy, tj. terenów podległych jurysdykcji Prowincjała, jak i wspólną modlitwą, z której wypływa świadectwo życia i posługa apostolska. Forum Duszpasterskie jest wspólnym pastoralno - formacyjnym przedsięwzięciem krakowskiej prowincji karmelitów bosych, organizowanym od 1998 r. przez Wyższe Seminarium Duchowne Karmelitów Bosych w Krakowie. Poprzednie fora w minionych latach dotyczyły: posługi apostolskiej Karmelu, apostolatu szkaplerznego, apostolatu życia duchowego, apostolatu modlitwy, misji karmelitańskich, posługi wobec laikatu karmelitańskiego oraz duszpasterstwa parafialnego. Przyszłoroczne spotkanie Forum - zgodnie z zapowiedzią prezesa komisji duszpasterskiej - w związku z rokiem Eucharystii, nowymi dokumentami i instrukcjami liturgicznymi, jak i opracowywanym ceremoniałem, zostanie poświęcone apostolatowi liturgicznemu. Wielkim i pozytywnym walorem każdorocznego forum duszpasterskiego jest praktyczne wspólne rozpoznawanie problematyki pastoralnej, zarówno kapłanów jak i alumnów, czy juniorystów, w świetle magisterium Kościoła i Zakonu oraz życiowej praktyki.