Centralnie położona świątynia jest najstarszym kościołem katolickim w mieście. Została wybudowana pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia zaledwie kilkanaście lat po ogłoszeniu tego dogmatu. Mówiąc o Niepokalanym Poczęciu, arcybiskup przywołał zafascynowanego tą tajemnicą człowieka, któremu udało się dokonać wyczynu bez precedensu w historii świata. Był to Ślązak, ks. Franciszek Blachnicki, który, zakładając ruch oazowy, przełamał monopol wychowawczy państwa totalitarnego. – Owoce wiary tego człowieka zbieramy do dziś – stwierdził abp Zimoń. Finałową uroczystość maryjnych obchodów poprzedziły organizowane od października czuwania modlitewne śródmiejskich parafii Katowic oraz Tydzień Mariologiczny, będący cyklem wykładów, nabożeństw i koncertów. Zorganizowano także konkurs plastycznego dla przedszkolaków pt. “Moja piękna mama z nieba” oraz wystawę obrazów Franciszka Kurzei pt. “Madonny”. Wbrew potocznemu wyobrażeniu dogmat o Niepokalanym Poczęciu nie dotyczy poczęcia przez Maryję Jezusa, a określenie: “niepokalane” nie oznacza: “bez stosunku seksualnego”. W dogmacie mowa jest natomiast o tym, że Maryja od pierwszej chwili swego istnienia, a więc od poczęcia, jest jedyną w historii kobietą wolną od grzechu pierworodnego, czyli od skażenia natury człowieka przez zło. Jak przypominają organizatorzy katowickich obchodów, tekst dogmatu, ogłoszonego 8 grudnia 1854 r. jest następujący: “Na chwałę Świętej i Niepodzielnej Trójcy, na cześć i uwielbienie Bożej Rodzicielki, dla wywyższenia wiary katolickiej i rozkrzewienia religii chrześcijańskiej, powagą pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”.