Zawiera on liczne nieścisłości faktograficzne, wypaczenia historii, brutalny język oraz poważne błędy gramatyczne i drukarskie – stwierdził ojciec Cedric Prakash. Duchowny, który jest jednocześnie dyrektorem organizacji obrony praw człowieka w Ahmabadzie, zarzuca autorom książki próby utożsamienia kolonializmu z chrystianizacją Indii. Podaje szereg przykładów wypaczania historii. Na przykład w rozdziale nt. przyczyn II wojny światowej całkowicie pominięto rolę, jaką w zagładzie narodu żydowskiego odegrał nazizm i Adolf Hitler. W rozdziale poświęconym dziejom świata i Indii w XX wieku przedstawiono stosunki społeczne z okresu średniowiecza. Zaniepokojenie indyjskiego jezuity budzi też pomniejszanie roli, jaką w dziejach jego ojczyzny odegrał Mahatma Ghandhi. Obawia się on o stan umysłów indyjskiej młodzieży i o jej zdolność rozumienia współczesnego świata. Tekst podręcznika stoi w jaskrawej sprzeczności z artykułami 28. i 29. Konwencji ONZ Praw Dziecka – stwierdza ojciec Prakash. Od szeregu lat rządy w stanie Gudżarat sprawuje hinduska partia fundamentalistyczna Bharatiya Janata.