Ich odkrycia dokonano w 1999 roku na Bliskim Wschodzie. Wykopaliska prowadzone w Tell Amarna na północy Syrii przez ekipę belgijskich archeologów z Uniwersytetu w Liege, kierowaną przez prof. Onhana Tunce (Onhan Tunca), natrafiły w pobliżu starożytnych ruin osady sprzed ponad 5 tys. lat na fragmentarycznie zachowane ruiny kościoła bizantyjskiego. Pozostałości te datowane są przez archeologów na koniec IV – początek V wieku n.e. Do współpracy przy konserwacji oraz interpretacji znaleziska zaproszeni zostali archeolodzy i konserwatorzy z Centrum Archeologii Sródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, kierowani przez dr. Tomasza Waliszewskiego oraz dr. Krzysztofa Chmielewskiego. Ponieważ teren wykopalisk zagrożony był prowadzonymi pracami rolnymi, mozaiki zostały wyjęte ze swego miejsca i złożone w magazynach Generalnej Dyrekcji Starożytności i Muzeów Arabskiej Republiki Syryjskiej. Potrzeba było kolejnych czterech lat, aby uzyskać środki niezbędne do przeprowadzenia konserwacji mozaik. Prace prowadzone w Damaszku jesienią 2004 oraz zima 2005 roku przez polskich, syryjskich i greckich konserwatorów, finansowane były przez Komisje Europejska w ramach programu Kultura 2000. Wystawa stanowiąca integralna część projektu, przedstawiona była w czerwcu tego roku publiczności belgijskiej w Muzeum Królewskim w Mariemont. Odrestaurowane mozaiki, wraz z towarzyszącymi zabytkami pochodzącymi z wykopalisk, prezentowane będą od 31 sierpnia do 2 października 2005 w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Warto wspomnieć, iż po raz pierwszy polska publiczność uzyska możliwość obejrzenia tego typu unikalnych zabytków. Wystawa czynna od 31 sierpnia do 2 października 2005 , od wtorku do czwartku w godz. 9.00-16.00, w piątki 11.00-18.00, w niedziele 10.00-16.00 w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie ul. Długa 52.