Świątynia została wyremontowana jako zabytek architektury i nie wolno jej wykorzystywać na potrzeby kultu - zadecydował rząd w Ankarze. W swoim uzasadnieniu władze zwracają uwagę, że z tych samych powodów również na dawnej słynnej katedrze i późniejszym meczecie Hagia Sophia w Stambule nie ma żadnych symboli religijnych. Decyzja ta rozwiała nadzieje patriarchatu Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego w Stambule, który już zlecił przygotowanie krzyża na kopule. Historyczne fotografie i sztychy ukazują, że krzyż stanowił zwieńczenie kopuły świątyni, która została zbudowana w X wieku, a w XX wieku uległa rozpadowi, gdyż nikt nie troszczył się o jej konserwację. Jednocześnie rząd negatywnie ustosunkował się do prośby patriarchy Mesroba II, aby przynajmniej raz w roku, w kościelne święto Podwyższenia Krzyża, można było sprawować w odbudowanej katedrze liturgię. Katedrę na wyspie Achtamar na jeziorze Wan zbudował ormiański architekt Manuel za panowania ormiańskiego króla Gagila I w X wieku. W czasach, gdy cesarstwo bizantyjskie stało wobec groźby tureckiej inwazji, Gagil I, którego państwo graniczyło z narażoną na ataki Turków Anatolią, schronił się na wyspie i wzniósł na niej pałac i kościół. Fasadę świątyni pokrywają liczne płaskorzeźby przedstawiające sceny ze Starego Testamentu. Niestety, we wnętrzu zachowało się niewiele spośród wielu niegdyś fresków. Od czasu rzezi Ormian w 1915 r. świątynia nie była używana i popadała w ruinę. Zaniedbana przez dziesiątki lat, zrujnowana świątynia, została ostatnio odrestaurowana i zamieniona w muzeum. Na remont dawnej katedry rząd Turcji przeznaczył w ciągu ubiegłych dwóch lat 1,5 miliona euro. W pracach konserwatorsko-remontowych uczestniczył patriarchat ormiański w Stambule, a także jeden z architektów ormiańskich.