Ostatnie życzenia skazanych to temat sam w sobie. Timothy McVeigh skazany za słynny zamach bombowy na budynek rządowy w Oklahoma City poprosił o lody czekoladowo-miętowe.  Ted Bundy - seryjny morderca i gwałciciel (do dziś nie wiadomo, ile kobiet zabił, przyznał się do 30), któremu dwukrotnie udawało się zbiec z budynków wymiaru sprawiedliwości, a w końcu został stracony na krześle elektrycznym, miał ochotę na stek z jajkami, ziemniaki smażone z cebulą i kawę. Nawrócona w więzieniu na chrześcijaństwo zabójczyni Karla Faye Tucker poprosiła o sałatkę z dressingiem, brzoskwinią i bananem. Prostytutka Aileen Carol Wuorlos, skazana za zabicie siedmiu ludzi, nie chciała nic zjeść. Wypiła tylko filiżankę kawy.

O ostatnim życzeniu Jonathana Wayne’a Noblesa już wspomnieliśmy - zanim dostał śmiertelny zastrzyk, chciał tylko przyjąć Komunię Świętą. Ckliwe? Bynajmniej. Jonathan nie był aniołkiem. Był recydywistą z narkotykową przeszłością. Podczas napadu na mieszkanie zabił dwie zajmujące je młode kobiety. Jedną z nich była 21-letnia Mitzi Johnson Nalley. Jej matka Paula Kurland chciała spotkać się z mordercą córki. Miała nadzieję, że to pomoże jej zostawić za sobą bolesną przeszłość. On jednak odmówił. Później jednak, dzięki mediacji osób zaangażowanych w rządowy program na rzecz dialogu sprawców przestępstw i ich ofiar, doszło do spotkania. Stało się to 12 lat po tragicznej śmierci Mitzi. To była trudna, 5-godzinna rozmowa o tym, co stało się w dniu mordu, o cierpieniu matki i o żalu zabójcy. W końcu Jonathan wyraził skruchę, a jego przeprosiny zostały przyjęte. Paula mówiła potem, że doznała pokoju, a sprawca mordu na jej córce umarł, przyjąwszy Ciało i Krew Chrystusa.

Znający język angielski mogą tu wysłuchać opisu jego egzekucji:

arpig2 The death of Jonathan Nobles