Właśnie życiu konsekrowanemu były poświęcone obrady biskupów. W dokumencie podkreślono znaczenie obecności i świadectwa osób zakonnych dla działalności ewangelizacyjnej. Było to szczególnie cenne w okresie podboju Ameryki, kiedy to postawa zakonników była często przeciwwagą dla brutalności kolonizatorów. Z drugiej strony rozwój życia konsekrowanego jest świadectwem dojrzałości Kościoła lokalnego. Kolumbijscy biskupi zwracają uwagę, że powołanie zakonne to wybór świętości poprzez otwarcie na działanie Ducha Świętego. W tym kontekście szczególnym zadaniem wydaje się współpraca w dziele ewangelizacji osób zakonnych z biskupami. Ukazuje harmonię między wymiarem charyzmatycznym a instytucjonalnym Kościoła. „Kościelna jedność nie oznacza jednorodności – czytamy w komunikacie episkopatu Kolumbii. - Jedność nie może zubażać czy usuwać bogactwa różnorodności, jaką prezentuje życie konsekrowane”.