Na spotkaniu z duchowieństwem 21 września arcybiskup-nominat podkreślił, że archidiecezja w Moskwie jest matką dla całego Kościoła katolickiego w Rosji. Natomiast jedynym życzeniem nowego ordynariusza jest, aby działania, które podejmie, były prowadzone w imię Jezusa Chrystusa. Tymczasem przedstawiciele Patriarchatu Moskiewskiego traktują decyzje personalne z 21 września jako wewnętrzną sprawę Watykanu. Widzą w nich jednak także szansę na pogłębienie relacji między Kościołem katolickim a rosyjską Cerkwią prawosławną. „Personalne zmiany Kościoła katolickiego są wyłącznie jego sprawą wewnętrzną. Tradycyjnie wyrażamy nadzieję na rozwój współpracy z katolikami w dziedzinie umocnienia wartości chrześcijańskich w życiu społecznym” – powiedział przedstawiciel Patriarchatu Moskiewskiego, Wsiewołod Czaplin. Dodał on, że z taką współpracą wiąże nadzieje wielu ludzi na Zachodzie i Wschodzie. Podkreślił oczekiwanie strony prawosławnej, że „naszym Kościołom w końcu uda się przejść od prób współzawodnictwa, konkurencji do prawdziwie chrześcijańskich relacji, jako podstawie do pełnowartościowej, niczym nie zmąconej współpracy”. W Patriarchacie Moskiewskim zasygnalizowano nadzieję, że współpraca katolicko-prawosławna nabierze nowego rozmachu po nominacji nowego ordynariusza katolickiego w Moskwie.