Obecny Sekretarz ŚFL, ks. dr Ishmael Noko, we wspomnieniu pośmiertnym napisał, że „ks. Appel stanowi konkretny dowód i uosobienie tego, jaki wkład małe Kościoły mogą wnosić do współpracy z Kościołami większościowymi w swoim kraju”. Noko pisze dalej, że „dzięki kreatywności Appela wytworzył się mocny ekumeniczny fundament we wzajemnych stosunkach luterańsko-rzymskokatolickich podczas trwania II soboru watykańskiego i bezpośrednio po jego zakończeniu”. Andre Appel urodził się 20 grudnia 1921 w Saverne (Alzacja/Francja), odbył studia teologiczne w Lipsku i Tybindze, a po wojnie kończył je w Paryżu i Strassburgu. W 1942 r. został przymusowo wcielony do Wehrmachtu. Wkrótce jednak zdezerterował i przyłączył się do niezależnego francuskiego ruchu oporu. W latach 1946-48 kształcił się dalej w St. Olaf College, Northfield (Minnesota, USA). W 1949 r. został ordynowany na księdza w Ewangelickim Kościele Augsburskiego Wyznania w Alzacji i Lotaryngii. Zaraz po ordynacji objął parafię w Wissembourg, przy granicy z Niemcami. W 1955 r. wrócił do Paryża i objął stanowisko duszpasterza akademickiego. W latach 1957-64 pełnił urząd Sekretarza Generalnego Związku Ewangelickich Kościołów Francji. W 1965 r. został wybrany przez Komitet Wykonawczy ŚFL na Sekretarza Generalnego ŚFL, będąc następcą ks. dr. Kurta Schmidt-Clausena (Niemcy). Po 9 latach zrzekł się tej funkcji, ponieważ wybrano go Prezydentem Ewangelickiego Kościoła Augsburskiego Wyznania Alzacji i Lotaryngii. Urząd ten pełnił do momentu przejścia na emeryturę w 1987 r. W jubileuszowej publikacji, wydanej w tym roku z okazji 60-lecia istnienia ŚFL, Appel napisał m. in.: „Wyzwania dla ruchu ekumenicznego pozostają w dalszym ciągu takie same. Wymagają one wysokiej miary szczerości i pokory od wszystkich, którzy dziś ponoszą odpowiedzialność w tej dziedzinie. Dodatkowo potrzeba większej wiary i odwagi, by udało się przezwyciężyć liczne przeszkody, jakie pojawiają się na drodze do jedności“.