Planując pracę na najbliższe pół wieku, skoncentrowano się na takich zagadnieniach, jak walka z biedą, równouprawnienie kobiet, ryzyko zacierania różnic kulturowych. W kraju o 18-milionowej populacji ponad połowa mieszkańców żyje poniżej progu ubóstwa, a statystyki pokazują, że sytuacja się pogarsza. Wskazywano w związku z tym na potrzebę sprawiedliwego podziału dóbr. Synod opowiedział się za stopniowym, systematycznym wprowadzaniem reform. W obecności premiera Madagaskaru oraz przewodniczących obu izb tamtejszego parlamentu postulowano roztropność w korzystaniu z pomocy międzynarodowej. Zaapelowano do władz państwowych o nieprzyjmowanie wsparcia na warunkach stawianych przez ofiarodawców, gdyż nie jest to pomoc szczera. Rozpoczęty 28 października synod Antananarywy zakończyła niedzielna Eucharystia sprawowana na stadionie Mahamasina.