Prefekt Kongregacji ds. Biskupów zaznaczył, iż zaangażowanie De Gasperi w sprawy publiczne wynikało w istotny sposób z jego doświadczenia religijnego. Dzięki temu był on gotów do współpracy z każdym, kto pragnął budować dobro wspólne, a zarazem zachowywał jasne stanowisko w zasadniczych sprawach. „Kośćcem jego życia była wiara pochodząca nie tylko z otrzymanej formacji, ale będąca owocem głębokiej dojrzałości osobistej, znajdującej wyraz w wymiarze ludzkim oraz w wierności ideałom, tak w chwilach sukcesu, jak i w porażkach” – stwierdził kard. Re. Alcide De Gasperi (1881-1954) był włoskim politykiem chrześcijańskim, jednym z rzeczników powojennego pojednania i współpracy europejskiej. Karierę polityczną zaczął jeszcze przed pierwszą wojną światową, dostając się w 1911 r. do parlamentu austriackiego (pochodził z okolic należącego wówczas do Austrii Trydentu). W 1919 r. był współtwórcą Włoskiej Partii Ludowej, więziony następnie przez reżim Mussoliniego. W 1943 r. stanął na czele Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej, którą kierował do końca życia. W latach 1945-1953 był premierem w ważnym czasie przemian ustrojowych Włoch. Na arenie międzynarodowej był rzecznikiem gospodarczego i obronnego zjednoczenia Starego Kontynentu. Współtworzył Radę Europy oraz Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.