15 lat posługi bpa Dydycza

df/jk

publikacja 28.06.2009 21:58

10 lipca 1994 r. w katedrze drohiczyńskiej nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk wraz z biskupami z Polski i zagranicy konsekrowali o. Antoniego Pacyfika Dydycza na ordynariusza drohiczyńskiego. Z okazji 15 rocznicy sakry biskupiej 10 lipca o godz. 13.00 w katedrze drohiczyńskiej zostanie odprawiona uroczysta Msza Święta dziękczynna.

Ksiądz Biskup Antoni Pacyfik Dydycz pochodzi z podlaskiej rodziny rolniczej. Urodził się 24 sierpnia 1938 r. w Serpelicach jako syn Michała i Janiny.

W dniu 14 sierpnia 1954 r wstąpił do Zakon Braci Mniejszych Kapucynów w Łomży. W latach 1957-1963 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Kapucynów w Łomży. Dnia 26 sierpnia 1961 złożył wieczyste śluby zakonne w Nowym Mieście nad Pilicą, zaś 29 czerwca 1963 z rąk bpa Czesława Falkowskiego przyjął święcenia kapłańskie w kościele Ojców Kapucynów wpw. Matko Bożej Bolesnej w Łomży. W 1963 mianowany został katechetą w Lublinie, jednocześnie studiował na wydziale socjologii na KUL. Od 1967 do 1976 był gwardianem klasztoru Kapucynów w Białej Podlaskiej. Pełnił wysokie funkcje we władzach zakonnych; w latach 1976-1982 był przełożonym Warszawskiej Prowincji Kapucynów, a w latach 1982-1994 generalnym definitorem zakonu. W 1994 obronił doktorat na Wydziale Historii UMK w Toruniu Z ramienia kierownictwa zakonu kapucynów zajmował się życiem zakonnym w krajach socjalistycznych oraz pełnił funkcję delegata zakonu ds. sanktuarium w Loreto. W 1991 wziął udział w specjalnej sesji dla Kościoła europejskiego Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.


20 czerwca 1994 został mianowany biskupem drohiczyńskim, przyjął sakrę biskupią 10 lipca 1994 w Drohiczynie z rąk abp Józefa Kowalczyka, nuncjusza apostolskiego w Polsce. Tego dnia odbył się uroczysty ingres do katedry drohiczyńskiej. Współkonsekratorami byli ks. abp Stanisław Szymecki, ówczesny metropolita białostocki, oraz ks. abp Francesco Gioia z Rzymu, sekretarz Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.


Zawołanie biskupie brzmi: Popuus Tuus – hereditas Tua ( Lud Twój – Dziedzictwem Twoim)