Od wielu lat święcenia diakonatu odbywają się w różnych parafiach archidiecezji lubelskiej. W Poniatowej święceń diakonatu udzielał 5 alumnom abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski, w Lubartowie zaś, w sanktuarium św. Anny bp Mieczysław Cisło i bp Artur Miziński, sekretarz KEP, włożyli ręce na 6 kleryków.

Podczas uroczystości święceń w Lubartowie o gotowości alumnów do przyjęcia święceń diakonatu zapewnił ks. Zdzisław Szostak, prorektor lubelskiego seminarium. Następnie kandydaci do świeceń, po przystąpieniu do biskupa, wypowiedzieli słowo „jestem”, potwierdzając w ten sposób intencję przyjęcia święceń diakonatu.

W homilii bp Cisło wezwał przyszłych diakonów, aby nie ulegali lękom, które niesie współczesny świat. – Trudno dzisiaj dźwigać posłuszeństwo, trudno dzisiaj dźwigać celibat i żyć w samotności, trudno dzisiaj odrzucić spokój i wygodę. Lęki są w sercu każdego człowieka, ale nie obawiajcie się tego, co trudne, Chrystus będzie was umacniał. Waszą siła będzie służba drugiemu – powiedział.

Bp Cisło zwrócił również uwagę na konieczność praktycznej miłości, poprzez którą diakon, ale także każdy prezbiter i biskup oraz każdy ochrzczony powinien dawać świadectwo o dobroci Boga. – Służba jest wpisana w chrześcijaństwo. Chrystus stawia na ducha służby i nie wolno nam o tym zapominać. Hierarcha podkreślił stanowczo, że nie wolno się katolikom łatwo dyspensować od udzielania pomocy uchodźcom i osobom potrzebującym pomocy. Nawiązując do uroczyście odśpiewanego fragmentu Ewangelii, wezwał zebranych, by byli solą ziemi i światłem świata. – Dyspensowanie się od udzielania pomocy uchodźcom i osobom potrzebującym jest sprzeczne z duchem Ewangelii – zaznaczył.

Wielokrotnie kaznodzieja przywołał papieża Franciszka, którego określił mianem proroka słowa i czynu. Podkreślił postawę wrażliwej służby ojca świętego, nie tylko wobec uchodźców, ale wobec ludzi pokrzywdzonych i wykluczonych. – Papież, ogłaszając Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, wiedział, że świat potrzebuje bardziej czynów miłości niż sprawnie działającej administracji i wszechobecnej biurokracji. Ten pasterz dostrzegł, że służba człowiekowi jest najważniejsza dla Kościoła – podkreślił.

Zachęcił przy tym diakonów do współpracy z ludźmi świeckimi, będącymi dzisiaj w znacznej mierze rzecznikami chrześcijaństwa w świecie, w każdym parlamencie i we wszystkich instytucjach, od których zależy los człowieka. – Wszyscy jesteśmy diakonami, jesteśmy wezwani do służby. A służyć można na wiele sposobów. Świat potrzebuje gestów miłości. A gest miłości jest najbardziej przekonywującym językiem Kościoła, najbardziej autentycznym – podsumował biskup.

Po homilii kandydaci do święceń modlili się, leżąc krzyżem na posadzce, podczas gdy wierni i księża śpiewali Litanię do Wszystkich Świętych. Kolejnym etapem liturgii święceń było przyrzeczenie posłuszeństwa biskupowi i jego następcom, przysięga celibatu oraz podjęcie stałej modlitwy liturgią godzin. Bp Cisło, a także bp Miziński włożyli ręce na kandydatów po wypowiedzeniu przepisanej formuły. Następnie obaj biskupi przekazali nowym diakonom „pocałunek pokoju”, który jest zwyczajem Kościoła podtrzymywanym od starożytności.

Modlitwą nowych diakonów otaczali ich rodzice i bliscy, a także zaproszeni przez nich goście. W liturgii święceń uczestniczyli również ks. inf. Grzegorz Pawłowski, ks. prof. Mirosław Wróbel oraz wychowawcy seminaryjni: ks. Zdzisław Szostak, ks. Wojciech Rebeta, ks. Paweł Bartoszewski, ks. Bogdan Pańczak. Obecny był również ks. Tadeusz kądziołka, były rektor seminarium. W modlitwie uczestniczyli księża z Lubartowa oraz związani z nowymi diakonami duszpasterze. Wszystkim podziękował gospodarz miejsca ks. Andrzej Majchrzak, proboszcz sanktuarium św. Anny w Lubartowie.

Diakoni mogą publicznie proklamować Ewangelię, głosić homilie, asystować przy zawieraniu związku małżeńskiego, odprowadzać wiernych zmarłych na miejsce spoczynku. Diakoni są wezwani do pełnienia dzieł miłosierdzia wobec sióstr i braci.

W Lubartowie święcenia diakonatu przyjęli: Jakub Głowacki, Artur Grzywaczewski, Przemysław Lemieszek, Karol Mazurek, Mateusz Wójcik i Rafał Wójcik. W Poniatowej: Adrian Komorowski, Damian Matysiak, Maciej Molicki, Jan Tadyniewicz i Krzysztof Wicha.

Czytaj także: Diakon to sługa