Jest on jednak chyba najmniej znanym spośród nich. Ewangelie wspominają o nim tylko trzy razy. św. Mateusz i św. Marek nazywają go Kananejczykiem, a św. Łukasz mówi o nim Szymon Gorliwy (Zelota). Z tego powodu niektórzy uważają, że zanim został uczniem Pana Jezusa, Szymon był faryzeuszem.

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.

O życiu św. Judy Tadeusza nie wiemy prawie nic. Piszą o nim Ewangeliści: św. Jan podczas opisu Ostatniej Wieczerzy, św. Mateusz i św. Marek. Juda był bratem Jakuba Młodszego. Nazywany jest także „bratem Pańskim”, choć nie wiadomo, jaki stopień pokrewieństwa łączył go z Jezusem.



Część tradycji podaje, że święci Szymon i Juda Tadeusz razem ponieśli śmierć męczeńską. Inni mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji.

Św. Szymon jest patronem diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy i spawaczy.

Natomiast św. Juda Tadeusz jest patronem diecezji siedleckiej i Magdeburga. Uważany jest też za patrona spraw beznadziejnych - jest wzywany w szczególnych potrzebach.