Obok dużego dramatu „Maximilianus”, przeznaczonego na widowisko teatralne, powstała też mała wersja pt. „Cela ojca Maksymiliana” – monodram.

73-letni wykładowca uniwersytetu w Buffalo poinformował KAI, że w sztuce biograficznej, poświęconej życiu, dziełu i męczeństwu św. Maksymiliana występuje 26 postaci, oraz dziecko, które przedstawia Maksymiliana w wieku lat dziesięciu.

Akcja dramatu dzieje się w latach 1904-1941, w miejscach, gdzie przebywał, studiował, pracował, leczył się i modlił franciszkanin. Są to: Lwów, Kraków, Rzym, Zakopane, Grodno, Niepokalanów, Nagasaki, Pawiak i obóz Auschwitz w Oświęcimiu.

„Najtrudniej było mi ująć sekwencję: aresztowanie-męczeństwo-śmierć. Wydaje mi się, że znalazłem jednak sposób na ujecie tych zdarzeń” – wyjaśnia profesor.

Były dyrektor Teatru Współczesnego we Wrocławiu przyznaje, że na razie o premierze za wcześnie jest mówić, choć, jak podkreśla, realizacja sceniczna obu tekstów jest jego pragnieniem i marzeniem. „Największą trudnością w ewentualnej realizacji byłaby duża obsada. Zarazem przewidziane przeze mnie środki inscenizacyjne, w tym scenograficzne są proste i skromne” – dodaje.

Przed realizacją teatralną, którą planuje się na rok 2011, kiedy przypadać będzie 70. rocznica śmierci o. Maksymiliana, utwory mają zostać opublikowane.

W rozmowie z KAI, profesor podkreśla ,że dzięki pracy nad utworem o św. Maksymilianie zbliżył się do tej wielkiej postaci, oraz „nieśmiało i pokorne wszedł w krąg jej promieniowania”.

Braun kilka miesięcy temu gościł w Polsce na zaproszenie krakowskiej prowincji franciszkanów. Odwiedził wtedy miejsca związane z życiem i męczeńską śmiercią o. Kolbe. Jeszcze na przełomie lat 70. i 80. ubiegłego wieku prof. Braun spotkał się w Nagasaki z bratem Sergiuszem, franciszkaninem, który razem z o. Maksymilianem budował japoński Niepokalanów. Spotkanie to szczegółowo opisał w reportażu zamieszczonym w książce „Nadmiar teatru”.

Kazimierz Braun ukończył polonistykę i Wydział Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, potem doktoryzował się i habilitował. Jako reżyser debiutował w gdańskim Teatrze Wybrzeże w 1961 r.

W 1984 został wyrzucony z pracy z powodu działalności opozycyjnej – odsunięty od kierowania teatrem oraz od prowadzenia wykładów. W 1985 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie reżyseruje i wykłada na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo.

Wśród jego prac naukowych najsłynniejsze to m.in. „Teatr wspólnoty”, „Nowy teatr na świecie”, „Przestrzeń teatralna”, „Wielka reforma teatru w Europie” i „Krótka historia teatru amerykańskiego”.

Jest też autorem powieści „Dzień świadectwa” – inspirowanej pontyfikatem Jana Pawła II. Braun należał do grupy „Święta Lipka” złożonej z byłych studentów Karola Wojtyły z KUL-u oraz innych polskich uczelni.