Już ponad czterdzieści lat temu Sobór Watykański II zalecił, aby „w miarę możności” powstawały w parafiach rady duszpasterskie. Na tworzenie Parafialnych Duszpasterskich Rad zezwala Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ten sam kodeks stwierdza, że w każdej parafii powinna być rada do spraw ekonomicznych, w której „wierni świadczą proboszczowi pomoc w administrowaniu dobrami parafialnymi” (kan. 537).

Tymczasem – jak wskazuje ISKK - niewielu katolików w Polsce wie o ich działaniu. Jedynie co dwudziesty mieszkaniec Warszawy spotkał się z przejawami działalności Parafialnej Rady Ekonomicznej, a co piąty z działalnością Parafialnej Rady Duszpasterskiej.

Zdaniem prof. Elżbiety Firlit z ISKK, „deficytową w badanych społecznościach parafialnych jest partycypacja osób świeckich w zarządzaniu parafią i podejmowaniu decyzji dotyczących parafii jako wspólnoty wiernych”. Ponadto zaangażowanie świeckich w kreowaniu życia parafialnego „jest inaczej postrzegane przez proboszczów a nieco inaczej przez parafian - większość badanych księży, uważa, że świeccy aktywnie uczestniczą i mają wpływ na decyzje dotyczące życia parafii, natomiast większości parafian uczestniczących w badaniach jest zdania, że decydentem jest proboszcz a parafianie”.