Jerozolima: "owocne i serdeczne" spotkanie komisji

KAI |

publikacja 07.01.2010 20:22

W Jerozolimie odbyło się 7 stycznia posiedzenie Stałej Komisji Roboczej ds. stosunków między Stolicą Apostolską a Izraelem. Ogłoszony po zakończeniu obrad komunikat stwierdza, że „rozmowy były owocne i utrzymane w klimacie serdeczności”.

Jerozolima: "owocne i serdeczne" spotkanie komisji Roman Koszowski /GN Jerozolima

Wspólny dokument wymienia również kilka tematów, które będą przedmiotem najbliższych spotkań. Pierwsze z nich zaplanowano na 10 lutego w siedzibie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Izraela. 27 maja odbędzie się w Watykanie posiedzenie plenarne Komisji.

Zarówno dzisiejsze, jak i wcześniejsze zebrania Komisji odbyły się zgodnie z artykułem 10, par. 2 Układu Podstawowego między Stolicą Apostolską a Państwem Izrael z 30 grudnia 1993, będącego podstawą stosunków między nimi. Punkt ten zobowiązuje obie strony do wypracowania „układu globalnego”, to znaczy „rozwiązania wszystkich roszczeń” związanych ze statusem podatkowym Kościoła katolickiego w Izraelu, ze sprawami własności kościelnej i innymi aspektami natury „ekonomicznej”. Chodzi m.in. o udział państwa w finansowaniu szkół katolickich i szpitali, służących mieszkańcom tego państwa.

Tekst Układu stanowi wyraźnie, iż podejmując rokowania w sprawie nowego rozwiązania globalnego, Kościół nie wyrzeka się żądania uznania stałej ważności wielu praw, które już nabył we wszystkich tych dziedzinach w ciągu wieków. Oznacza to, że rozmowy nie rozpoczynają się w punkcie zerowym. Dlatego też rzecznicy Kościoła często wyjaśniali publicznie, że dla Kościoła celem nowego porozumienia jest umocnienie i zachowanie tych praw, które dotychczas nabył. Istniały one w ciągu 19 wieków w Ziemi Świętej, na długo przed powstaniem młodego Państwa Izrael w 1948.

Innym ważnym aspektem tej części Układu Podstawowego jest to, że potwierdza on także powszechną zasadę prawną „lite pendent nihil innovetur”, co oznacza, że jeśli negocjuje się nowe porozumienie, nie można wprowadzać jednostronnie tego rodzaju stawek podatkowych, od których Kościół, powołując się na swe nabyte prawa, jest zwolniony.