Abp Léonard to jedna z najbardziej barwnych postaci belgijskiego Kościoła. Historyk filozofii nowożytnej o niekwestionowanym autorytecie, wielki znawca myśli Hegla. Jako profesor uniwersytetu Louvain-la-Neuve zasłynął z utworzenia w tym uniwersyteckim mieście seminarium duchownego proponującego dość tradycyjną i ortodoksyjną, jak na belgijskie warunki, formację. W 1991 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Namur, czyli administracyjnej stolicy francuskojęzycznej Walonii. Jego poczynania i bezkompromisowe wypowiedzi budziły wiele kontrowersji w belgijskim społeczeństwie i liberalnych nurtach tamtejszego katolicyzmu.

Abp Léonard słynął też z niekonwencjonalnych zachowań. Całymi tygodniami na przykład mieszkał na plebaniach wizytowanych przez siebie parafii. Obejmując urząd biskupa przyjął drugie imię Mutien, w nawiązaniu do św. Mutiena z Malonne, patrona diecezji. Teraz, kiedy został arcybiskupem stołecznej metropolii, zmienił je na Józef, mając na uwadze głównego patrona Belgii. Odtąd nazywa się zatem André-Joseph Léonard. Nowy metropolita Malines-Brukseli skończy w tym roku 70 lat. Jak napisał na swym blogu, nowa nominacja robi na nim wrażenie, a zarazem go odmładza. Nawiązując do kontrowersji, które budziły w przeszłości jego wypowiedzi, deklaruje, że z czasem stał się bardziej roztropny i dyplomatyczny. Styl moich wypowiedzi jest dziś mniej nauczycielski, a bardziej profetyczny – wyznaje z przekorą nowy prymas Belgii.