Kiedy dziecko mówi: "Nie wierzę"

fk

publikacja 05.10.2017 10:54

Co zrobić, gdy w domach, w których więzi rodzinne są silne, dzieci buntują się i nie chcą słyszeć słów „Msza” czy „sakrament”, a na wzmiankę o wierze reagują alergicznie?

Kiedy dziecko mówi: "Nie wierzę" Święta Monika ze swiętym augustynem, Ary Scheffer, olej na płótnie, 1854, The National Gallery, Londyn

Co zrobić, gdy twoje dziecko mówi ci „nie wierzę”? Zrozpaczeni rodzice, słysząc takie słowa, zadają sobie pytanie: „Co poszło nie tak?”.

System, w którym rodzice przekazywali dzieciom jedynie wiarę tradycyjną, opartą na poleceniach, nakazach: „musisz iść do kościoła” przestał działać.  W czasach dostępu do internetu, kultu indywidualizmu i zalewu treści neopogańskich młodzi często wybierają drogę przeciwną od tej, jaką idą ich rodzice. Składa się na to zresztą także wiele innych rzeczy. Dlaczego tak się dzieje?

Cóż – wiara nie jest dziedziczna. Ale jednak wiara rodziców, choć nie przesądza o wyborach podejmowanych przez dzieci, też ma znaczenie. Wielkie znaczenie. Dzieciom, nawet jeśli się zagubią, nikt nie odbierze pamięci. A to ważne. Czemu?

O tym przeczytasz w najnowszym numerze „Gościa Niedzielnego” w tekście pt. „Mamo, nie wierzę”.